Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

obsadzona, miały do Pireusu czterdzieści stadiów długości,
a mury okalające Pireus razem z Munichią — sześćdziesiąt stadiów;
połowa ich miała załogę. Jeźdźców, jak oświadczył, mieli
tysiąc dwustu licząc razem z konnymi łucznikami, łuczników
pieszych tysiąc sześciuset, trójrzędowców gotowych do Ŝeglugi
trzysta. Takie bowiem były, a nie mniejsze, siły Ateńczyków,
kiedy zagroził pierwszy najazd Peloponezyjczyków na początku
tej wojny. Podawał Perykles takŜe inne argumenty, jak to było
w jego zwyczaju, dowodząc, Ŝe w wojnie Ateny będą miały
przewagę.
Ateńczycy zaś wysłuchawszy tego przemówienia dali mu się
przekonać. Sprowadzili ze wsi dzieci, kobiety i cały sprzęt domowy;
zabierali nawet drewniane rusztowania domów, bydło
zaś i zwierzęta pociągowe przeprawiali na Eubeę i sąsiednie
wyspy. Ta przeprowadzka była dla nich bardzo przykra, gdyŜ
większość przyzwyczajona była do Ŝycia na wsi.
Jednak od najdawniejszych juŜ czasów bardziej niŜ wszyscy
inni musieli się Ateńczycy na to decydować. Za Kekropsa * bowiem
i za pierwszych królów, aŜ do Tezeusa *, ludność Attyki
stale mieszkała w gminach, z których kaŜda miała swe osobne
prytanejon * i archontow; jedynie w chwili niebezpieczeństwa
schodzili się na wspólne narady do króla, zresztą rządzili się
i radzili oddzielnie, niektóre zaś gminy prowadziły nawet wojny
między sobą, jak Eleuzyńczycy z Eumolposem * przeciw Erechteusowi*.
Kiedy panowanie objął Tezeus, człowiek mądry i moŜny,
uporządkował kraj, przede wszystkim zaś rozwiązał rady
gminne, usunął oddzielnych archontow i ośrodek Ŝycia przeniósł
do dzisiejszego miasta Aten: tutaj ustanowił jedną radę
i jedno prytanejon dla wszystkich. Pozwolił im prowadzić dotychczasowy
tryb Ŝycia, ale zmusił do uznania Aten za jedyne
wspólne państwo; dzięki temu wchłonąwszy wszystko Ateny
szybko wzrosły, a Tezeus przekazał je następnym pokoleniom
jako wielkie miasto; na pamiątkę tego jeszcze do dziś dnia
obchodzą Ateńczycy państwowe święto na cześć bogini, zwane
Synojkia *. Dawniej miastem była dzisiejsza akropola i okolice
połoŜone mniej więcej na południe od niej. Potwierdza to fakt,