Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

skrzydła i zwrócili się przeciwko zagraŜającym im okrętom
nieprzyjacielskim, które odparli i zmusili do odwrotu. Pod
jąwszy następnie walkę równieŜ z tą częścią Peloponezyjczyków,
która na swym odcinku odniosła przedtem zwycięstwo,
uderzyli na nich i większość bez walki zmusili do ucieczki. Sy
rakuzańczycy takŜe ustępowali juŜ przed okrętami Trazyllosa;
obecnie widząc odwrót pozostałej floty, tym skwapliwiej rzucili
się do ucieczki.
Peloponezyjczycy zostali pokonani i schronili się najpierw
nad rzekę Pidos, później do Abidos. Ateńczycy zdobyli jedynie
niewielką ilość okrętów, gdyŜ wąska przestrzeń Hellespontu
ułatwiła ucieczkę przeciwnikowi. JednakŜe zwycięstwo to odnieśli
w najwłaściwszej chwili. Dotychczas bowiem katastrofa
sycylijska i inne mniejsze poraŜki budziły w nich lęk przed
flotą pelcponeską; obecnie pozbyli się nieufności i przestali juŜ
uwaŜać Peloponezyjczyków za równych sobie przeciwników na
morzu. W bitwie tej zdobyli na nieprzyjacielu osiem okrętów
chiockich, pięć korynckich, dwa amprakiockie, dwa beockie,
jeden leukadyjski, jeden lacedemoński, jeden syrakuzański
i jeden pelleński. Sami stracili piętnaście okrętów. Postawiwszy
pomnik zwycięstwa na przylądku koło Kynos Sema, zebrali
wraki okrętowe i oddawszy nieprzyjaciołom na podstawie
układu zwłoki poległych, wysłali do Aten trójrzędowiec z wieścią
o zwycięstwie. Po niedawnej klęsce na Eubei i wewnętrznych
zamieszkach przybycie okrętu z wiadomością o tak niespcdziewanym
sukcesie bardzo Ateńczyków pokrzepiło na
duchu. Przyszli do przekonania, Ŝe jeśli z całą energią zabiorą
się do rzeczy, to mogą jeszcze w tej wojnie uzyskać przewagę.
Czwartego dnia po bitwie morskiej Ateńczycy w Sestos naprawili
pospiesznie okręty i popłynęli przeciw zbuntowanemu
Kidzykos; koło Harpagion i Priapos zobaczyli osiem okrętów,
które przybyły z Bizancjum i stały tam na kotwicy. Podpłynęli
tam i pokonawszy załogę, która była na lądzie, opanowali
okręty. Przybywszy pod nie umocnione Kidzykos, ponownie
zmusili miasto do uległości i nałoŜyli daninę. W tym samym
czasie Peloponezyjczycy popłynęli z Abidos do Elajus po swoje