Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

niej, a potęga Aten ukazywała się w całej swej okazałości. Natomiast
armia ateńska po doznanych klęskach podniosła się na
duchu. Demostenes przyjrzawszy się sytuacji uznał, Ŝe nie naleŜy
zwlekać; nie chciał, Ŝeby go spotkał ten sam los co Nikiasa.
Nikias bowiem po przybyciu na Sycylię wzbudzał naj
pierw postrach, później jednak, kiedy nie uderzył od razu na
Syrakuzy, lecz zimę spędził w Katanie, zaczęto go lekcewaŜyć,
a Gilippos, nadciągnąwszy tymczasem z wojskiem z Peloponezu,
zdołał go ubiec. Syrakuzańczycy nie byliby nawet wzywali Gilipposa
na pomoc, gdyby Nikias od razu na nich uderzył; uwa-
Ŝając się bowiem początkowo za równych Ateńczykom, przekonaliby
się dopiero później, Ŝe są od nich słabsi, a gdyby juŜ
zablokowani prosili o pomoc, nie na wiele by się im przydała.
Demostenes rozwaŜywszy to wszystko doszedł do przekonania,
Ŝe najgroźniejszy jest dla przeciwnika w pierwszym dniu,
postanowił więc od razu wykorzystać popłoch, jaki wywołało
zjawienie się jego armii. Widząc, Ŝe mur syrakuzański, który
uniemoŜliwił Ateńczykom zablokowanie miasta, jest pojedynczy,
i sądząc, Ŝe wystarczy sforsować wejście na Epipolaj i zdobyć
znajdujący się tam obóz, by opanować takŜe fortyfikacje
i złamać opór załogi — śpieszył się z wykonaniem tego planu,
który uwaŜał za najszybszy sposób zakończenia wojny. Rozumiał,
Ŝe w razie powodzenia zdobędzie Syrakuzy, w razie zaś
niepowodzenia wycofa wojsko i ani Ateńczyków biorących
udział w wyprawie, ani samych Aten nie narazi na niepotrzebne
straty. Najpierw wyszli Ateńczycy na ląd i spustoszyli okolice
Anaposu, mając podobnie jak na początku wojny przewagę na
lądzie i na morzu. Syrakuzańczycy nie wysłali przeciw nim ani
wojska, ani floty, tylko jazdę i oszczepników stojących w Olimpiejon.
Następnie Demostenes postanowił zaatakować mur przy pomocy
machin oblęŜniczych. Kiedy jednak podprowadzone pod
mur machiny zostały przez broniących się z muru nieprzyjaciół
spalone, a inne, wielokrotnie w rozmaitych punktach powtarzane
ataki zostały odparte, postanowił juŜ więcej nie zwle
kać, lecz przekonawszy Nikiasa i innych współdowódców, zgod-