Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

Etolowie natarli rzucając oszczepami, a wtedy juŜ wszyscy rzucili
się do ucieczki. Wpadając w przepastne jary ginęli; nie
orientowali się w tym trudnym terenie, a ich przewodnik,
Messeńczyk Chromon, właśnie poległ. Wielu z nich Etolowie
zabili oszczepami podczas pościgu; przyszło im to łatwo, bo
byli ruchliwi i lekko uzbrojeni. Większa liczba Ateńczyków
zbłądziła i wpadła do lasu, skąd nie było wyjścia. Etolowie,
podłoŜywszy ogień dokoła, spalili ich w tym lesie. Na wszystkie
sposoby uciekało i ginęło wówczas wojsko ateńskie; ci, którzy
wyszli cało, z trudem schronili się nad morze i do lokryjskiego
Ojneon, które było punktem wyjścia wyprawy. Zginęło teŜ
wielu sprzymierzeńców, a samych hoplitów ateńskich około stu
dwudziestu. Byli oni wszyscy pierwszej młodości, a zarazem najdzielniejsi
z tych, których w tej wojnie straciły Ateny. Padł
takŜe drugi strateg, Prokles. Wziąwszy na podstawie układu
zwłoki swych poległych wycofali się do Naupaktos, a następnie
do Aten. Demostenes jednak pozostał w Naupaktos i w tamtejszych
stronach z obawy przed Atenczykami z powodu nieuda
nej wyprawy
W tym samym czasie Ateńczycy będący na Sycylii popłynęli
do Lokrydy italskiej i tam pobili Lokrów, którzy podjęli
z nimi walkę, oraz zajęli fortecę nad rzeką Aleks.
Przedtem jeszcze, tego samego lata, Etolowie, wysławszy
posłów do Koryntu i do Lacedemonu, a mianowicie Ofioneja
Tolofosa, Eurytanina Boriadesa i Apodotę Tejzandra, uzyskują
ekspedycję przeciw Naupaktos, poniewaŜ Naupaktos wezwało
przeciw nim Ateńczyków. Lacedemończycy wysłali pod jesień
trzy tysiące sprzymierzeńców hoplitów. W tej liczbie było pięciuset
ze świeŜo wówczas załoŜonej w kraju trachinskim Hera
klei; dowódcą wojska był Spartanin Eurylochos, a towarzyszyli
mu dwaj inni Spartanie, Makarios i Menedaios.
Kiedy wojsko zebrało się w Delfach, Eurylochos wysłał herolda
do Lokrów Odzolijskich, tędy bowiem prowadziła droga
do Naupaktos. Prócz tego chciał oderwać ich od Ateńczyków.
Najbardziej sprzyjali mu mieszkańcy Amfissy z obawy przed
nieprzyjaciółmi swymi, Fokejczykami. Oni teŜ pierwsi dali za-