Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

w konie mieli zamiar zaopatrzyć się na miejscu, a ponadto trzydziestu
konnych łuczników oraz trzysta talentów srebra.
Tej samej wiosny równieŜ Lacedemończycy wyprawili się
przeciw Argos i dotarli do Kleonaj, lecz wskutek trzęsienia ziemi
wycofali się. Potem Argiwczycy wpadłszy do pogranicznej
ziemi tyreackiej zdobyli na Lacedemończykach znaczny łup,
który sprzedali za sumę nie mniejszą niŜ dwadzieścia pięć talentów.
Niewiele później tego samego lata równieŜ lud tespij
ski powstał przeciw swym władzom, lecz nie zdołał się utrzymać;
kiedy nadeszli Tebańczycy, część powstańców została
pojmana, część zbiegła do Aten.
Tego samego lata Syrakuzańczycy, dowiedziawszy się o przybyciu
jazdy dla Ateńczyków i o zamierzonej wyprawie ateńskiej,
uznali, Ŝe Ateńczycy, nawet gdyby odnieśli zwycięstwo
w bitwie, niełatwo będą mogli ich zablokować, jeśli nie opanują
stromego leŜącego wprost nad miastem terenu zwanego
Epipolaj. Dlatego postanowili obsadzić prowadzące tam dojścia,
aby nieprzyjaciel niepostrzeŜenie nie dostał się na górę. Z innych
stron wzgórze to było niedostępne, gdyŜ stoki jego opadają
stromo w dół aŜ pod samo miasto, które ze wzgórza doskonale
widać; dlatego właśnie, Ŝe miejsce to góruje nad pozostałym terenem,
zostało ono przez Syrakuzańczyków nazwane Epipolaj.
Wszyscy Syrakuzańczycy wyszli na łąkę nad rzeką Anapos —
właśnie objęli nad nimi dowództwo jako strategowie Hermokrates
i jego koledzy — dokonali przeglądu broni i wybrali sześciuset
doborowych hoplitów pod wodzą emigranta z Andros, Dio
milosa, aby pilnowali Epipolaj i w ogóle w razie potrzeby od
razu byli w pogotowiu.
Ateńczycy nocą poprzedzającą dzień, w którym Syrakuzańczycy
odbyli przegląd wojska, z całą swą armią wypłynęli z Katay
w tajemnicy przed Syrakuzańczykami. Zatrzymawszy się
koło miejscowości zwanej Leon, odległej od Epipolaj o sześć
lub siedem stadiów, wysadzili na ląd piechotę, a z flotą zawinęli
do Tapsos; jest to wybiegający w morze wąskim pasmem
półwysep, skąd blisko jest do Syrakuz zarówno morzem jak
i lądem. Marynarze ateńscy odgrodziwszy palisadą wąski pas