Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

cją, lecz raczej bez zastanowienia, pełen otuchy, niech rusza na
nieprzyjaciela wierząc, Ŝe i z tego niebezpieczeństwa się wydobędzie.
W przymusowych okolicznościach, takich jak obecnie,
niepotrzebne jest rozumowanie, lecz moŜliwie szybka decyzja.
Ja zaś widzę, Ŝe mamy lepsze szansę, jeśli tylko zechcemy
wytrwać, jeśli nie przerazi nas liczba nieprzyjaciół
i nie damy sobie wyrwać przewagi. Na korzyść bowiem naszą
przemawia niedostępność terenu; jeśli wytrwamy, będzie naszym
sprzymierzeńcem, jeśli zaś cofniemy się, to miejsce trudne
stanie się z braku oporu łatwo dostępne, a nieprzyjaciel tym
zacieklej będzie napierał wiedząc, Ŝe w razie klęski ma
utrudnioną moŜliwość odwrotu. Dopóki bowiem są na okrętach,
łatwo ich moŜna pokonać, kiedy jednak juŜ wylądują, szansę
będą równe. Przewagi liczebnej nie naleŜy się zbytnio obawiać;
chociaŜ bowiem jest ich wielu, to jednak walka toczyć się będzie
w małych oddziałach z powodu trudności związanych z lądowaniem.
Nie jest to bowiem bitwa lądowa, gdzie przy podobnych
warunkach decyduje przewaga liczebna, lecz bitwa prowadzona
z okrętów i zawisła od wielu okoliczności, tak jak to
bywa na morzu. TakŜe trudności, jakie staną przed nimi, zrównowaŜą,
jak sądzę, naszą małą liczbę. Jako Ateńczycy, znacie
z własnego doświadczenia trudności lądowania, wiecie, jak
trudno jest sforsować ląd z morza, jeśli przeciwnik wytrwa
i pozostanie na miejscu nie dając się zastraszyć szumowi fal
i groźnemu widokowi nadpływającej floty. Wzywam was, Ŝebyście
wytrwali i odpierając nieprzyjacielskie natarcie na samym
skraju wybrzeŜa uratowali siebie samych i naszą pozycję.*
Po tym przemówieniu Demostenesa Ateńczycy nabrali
większej odwagi i wyszedłszy na wybrzeŜe ustawili się nad samym
morzem. Lacedemończycy ruszywszy do natarcia zaatakowali
swym wojskiem lądowym fortyfikacje, a równocześnie
usiłowali lądować z czterdziestoma trzema okrętami. Na pokładzie
znajdował się w charakterze nauarchy Spartanin Tra
zymedydas, syn Kratezyklesa. Atakował on w tym miejscu,
gdzie tego oczekiwał Demostenes. Ateńczycy stawiali opór za-