Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

postanowili wystąpić na zgromadzeniu lacedemońskim nie
w celu odparcia zarzutów stawianych przez państwa, lecz by
Lacedemończykom wykazać, Ŝe nie powinni bez głębszego zastanowienia
podejmować zbyt pospiesznych decyzji. Chcieli
równieŜ uwydatnić potęgę własnego państwa i przypomnieć
starszym znane im juŜ fakty, a młodszych z nimi zapoznać, uwa-
Ŝając, Ŝe pod wpływem argumentów raczej będą za pokojem
niŜ za wojną. Udawszy się więc do Lacedemończyków oświadczyli,
Ŝe pragną, jeśli nic nie stoi na przeszkodzie, przemówić na
zgromadzeniu. Kiedy ich dopuszczono, przemówili w ten sposób:
»Poselstwo nasze nie przybyło tutaj w celu spierania się
z waszymi sprzymierzeńcami, lecz dla załatwienia innych spraw
państwowych; usłyszawszy zaś o krzyku, jaki się podniósł z powodu
Aten, przyszliśmy tutaj nie dlatego, Ŝeby odpierać zarzuty
— nie moŜecie bowiem występować w charakterze sędziów
między nami a waszymi sprzymierzeńcami — lecz dlatego,
Ŝebyście nie ulegli zbyt łatwo argumentom waszych sprzymierzeńców
i nie powzięli jakiejś niezbyt szczęśliwej decyzji
w sprawie bardzo powaŜnej. Jednocześnie pragniemy wypowiedzieć
się co do oceny naszego postępowania i wyjaśnić, Ŝe
posiadamy sprawiedliwie to, cośmy zdobyli, i Ŝe naleŜy się
z nami liczyć. Po cóŜ mamy wspominać o rzeczach całkiem dawnych,
znanych naszym słuchaczom tylko z opowiadania, a nie
opartych na ich własnej obserwacji? Lecz musimy wspomnieć
o wojnach perskich i innych znanych wam osobiście wypadkach,
chociaŜ to ustawiczne przypominanie wzbudzi raczej wasze
niezadowolenie. Czynami bowiem naraŜaliśmy się na niebezpieczeństwo
dla dobrej sprawy, która równieŜ i wam korzyść
przyniosła; niechŜe więc wolno nam będzie o nich wspomnieć,
jeŜeli to moŜe być w czymś dla nas korzystne. Mówić zaś o tym
będziemy nie tyle dla odparcia zarzutów, ile dla złoŜenia świadectwa
i wyjaśnienia, jakie jest to nasze państwo, iŜ którym
przyjdzie wam wojować, jeśli fałszywą podejmiecie decyzję.
Twierdzimy bowiem, Ŝe pod Maratonem my jedni podjęliśmy
niebezpieczną walkę z barbarzyńcą; potem, kiedy po raz drugi
nadciągnął, nie będąc w stanie bronić się na lądzie, wsiedliśmy