Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

twierdził Teramenes i jego zwolennicy — budowano nie po to,
Ŝeby powstrzymać wojsko z Samos, gdyby przemocą chciało
sforsować wjazd do Pireusu, ale po to, by w odpowiedniej
chwili ułatwić sobie przyjęcie floty i wojska nieprzyjaciół.
Eetioneja leŜy na przylądku Pireusu; tuŜ obok niej wjeŜdŜa
się do portu. Fortyfikacje budowano w łączności z dawniejszym
murem od strony lądu, tak aby umieszczona tam nieliczna
załoga mogła panować nad wjazdem. Zarówno bowiem
stary mur od strony lądu jak i nowy od strony morza zbiegały
się przy jednej z wieŜ, stojącej przy wąskim wjeździe do portu.
W środku wybudowano takŜe wielki portyk przylegający bezpośrednio
do fortyfikacji w Pireusie. Nad portykiem sami oligarchowie
objęli władzę. Tam musieli wszyscy złoŜyć posiadane
zboŜe, jak równieŜ wyładowywać zboŜe przywoŜone do portu;
stamtąd dopiero miano je zabierać do sprzedaŜy.
Wszystkie te zarządzenia juŜ od dłuŜszego czasu krytykował
Teramenes. Kiedy zaś posłowie powrócili ze Sparty nie uzyskawszy
warunków nadających się do przyjęcia, oświadczył, Ŝe
fortyfikacje w Eetionei zagraŜają bezpieczeństwu państwa i doprowadzą
je do zguby. W owym bowiem czasie czterdzieści dwa
okręty peloponeskie wezwane przez Eubejczyków stały na kotwicy
koło La w Lakonii gotowe do wyprawy na Eubeę; w ich
liczbie były takŜe okręty italskie z Tarentu i Lokroj oraz kilka
okrętów sycylijskich, dowodził zaś nimi Spartiata Hegezandry
das, syn Hegezandra. Teramenes twierdził, Ŝe te okręty nie
tyle płyną na pomoc Eubei, co na pomoc oligarchom fortyfiku
jącym Eetioneję, i Ŝe jeśli Ateńczycy nie będą się mieli na baczności,
nieoczekiwanie spotka ich zagłada. Trochę prawdy niewątpliwie
tkwiło w tym oskarŜeniu; w kaŜdym razie nie było to czyste
oszczerstwo. Rada Czterystu bowiem pragnęła przede wszystkim
zachować ustrój oligarchiczny wraz z władzą nad sprzymierzeńcami,
a gdyby się to nie udało — przynajmniej swą
samodzielność w oparciu o flotę i mury. Gdyby zaś nawet i tego
nie dało się uzyskać, woleli wpuścić nieprzyjaciół, oddać im
mury i flotę i zawrzeć pokój, niŜ w razie powrotu demokracji
paść jako jej pierwsze ofiary. Obojętne im było, co się stanie