Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

nieprzyjaciół, a jego własne trudności rosną, raz za razem wysyłał
do Aten meldunki i szczegółowo donosił o wypadkach.
Uczynił to tym bardziej obecnie, gdy zobaczył, Ŝe znalazł się
w sytuacji bez wyjścia i Ŝe jeśli go od razu nie odwołają albo
nie przyślą mu jakiejś wydatniejszej pomocy — zginie bez ratunku.
W obawie zaś, by wysłańcy wskutek nieumiejętności
wysłowienia albo z braku pamięci lub wreszcie przez chęć przy
podobania się ludowi nie przedstawili rzeczy niezgodnie z rzeczywistością,
napisał list. Sądził, Ŝe w ten sposób Ateńczycy
najlepiej zapoznają się z jego oceną sytuacji nie zniekształconą
przez posłów i Ŝe znając prawdę, będą mogli powziąć słuszną
decyzję. Ci, co odjechali z listem, mieli równieŜ zlecenia ustne.
Sam Nikias myślał więcej o obronie własnego obozu niŜ o podejmowaniu
niebezpiecznych akcji.
Pod koniec tego samego lata wódz ateński Euetion wyprawiwszy
się razem z Perdykkasem i wielką liczbą Traków przeciw
Amfipolis nie zdołał go zdobyć, wypłynąwszy jednak
z trójrzędowcami na Strymon, oblegał je od strony rzeki mając
oparcie w Himerajon. Lato dobiegło końca.
Następnej zirny wysłańcy Nikiasa przybywszy do Aten przekazali
ustne zlecenia, odpowiedzieli na zadane im pytania i oddali
pismo. Sekretarz państwowy odczytał je publicznie na
zgromadzeniu. Brzmiało ono następująco:
»Ateńczycy! Dawniejsze wypadki znacie z moich licznych poprzednich
listów; teraz nadszedł czas, Ŝebyście się zaznajomili
z obecną sytuacją i powzięli decyzję. Po wielu zwycięskich bitwach
z Syrakuzańczykami, przeciw którym nas wysłano, i po
zbudowaniu fortyfikacji, w których obecnie przebywamy, zjawił
się tu Lacedemończyk Gilippos z wojskiem z Peloponezu
i niektórych miast sycylijskich. W pierwszej bitwie pobiliśmy
go, następnego jednak dnia, zmuszeni do tego przez przewaŜające
siły jazdy i oszczepników, cofnęliśmy się w obręb murów.
Teraz wskutek przewagi liczebnej nieprzyjaciela musimy zaniechać
dalszej budowy murów blokujących miasto i nie występujemy
zaczepnie, gdyŜ pewną część hoplitów przeznaczyliśmy
do pilnowania murów i nie moŜemy wszystkich naszych