Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

Sycylię wolnymi Dorami, przybyszami z niepodległego Peloponezu.
CzyŜ mamy czekać, aŜ wszyscy kolejno zostaniemy pobici,
choć wiemy, Ŝe jest to jedyna droga, na jakiej moŜna nas
pobić, chociaŜ widzimy, Ŝe Ateńczycy, zgodnie ze swą metodą,
chcą jednych z nas oderwać namową, innych podjudzić do
bratobójczej walki przyrzeczeniem pomocy, a kaŜdego wtrącić
w nieszczęście przy pomocy tych środków, które na niego najlepiej
działają? CzyŜ sądzimy, Ŝe jeśli ktoś ginie z daleka
od nas, to nieszczęście juŜ do nas nie przyjdzie, i Ŝe ten, kto
w danej chwili ucierpiał, odosobniony jest w swoim nieszczęściu?
»A jeśli ktoś myśli, Ŝe nie on jest wrogiem Ateńczyków, lecz
Syrakuzańczyk, i nie chce naraŜać się na niebezpieczeństwo
w obronie mojej ojczyzny, to niechaj sobie uświadomi, Ŝe na
naszej ziemi walczyć będzie nie tylko o moją ojczyznę, lecz
równocześnie o swoją własną: Ŝe warunki walki będą pomyślniejsze,
jeśli ja przedtem nie zginę i jeśli będzie miał we mnie
sprzymierzeńca i nie będzie walczył samotnie. Trzeba pamiętać,
Ŝe Ateńczyk nie tyle chce ukarać wrogie sobie Syrakuzy, ile
raczej pod pozorem akcji przeciw nam skierowanej — zapewnić
sobie waszą przyjaźń. Jeśli zaś ktoś nam zazdrości lub lęka się
nas — na oba te bowiem uczucia naraŜone bywają większe
państwa — i pod wpływem tego Ŝyczy sobie z jednej strony
upokorzenia Syrakuz, Ŝebyśmy nie byli zbyt pewni siebie,
z drugiej zaś strony pragnie naszego ocalenia ze względu na
własne bezpieczeństwo, to Ŝywi chęci i nadzieje przekraczające
moŜliwości ludzkie. Albowiem nie jest w mocy człowieka tak
władać swoim losem jak włada swymi pragnieniami. Jeśli
więc pomyli się w swoich rachubach, to moŜe kiedyś, biadając
nad swoją niedolą, znów zapragnie, aby mu dane było zazdrościć
nam naszego powodzenia. Jednak nie będzie to juŜ wówczas
moŜliwe, poniewaŜ nas opuścił i nie chciał mieć udziału
we wspólnych niebezpieczeństwach. Niebezpieczeństwa te są
rzeczywiście wspólne obu stronom, jeśli patrzymy nie na słowa,
ale na istotę rzeczy: jeśli bowiem idzie o słowa, to ktoś
pomagając mi, pomaga ocalić naszą wspólną potęgę, jeśli je-