Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

ali się bowiem, Ŝe Ateńczycy zechcą przedrzeć się do wsi
Soligei.
Przez długi więc czas walczyli nie ustępując sobie wzajemnie.
W końcu Koryntyjczycy zostali zmuszeni do odwrotu przez
jazdę ateńską, która odegrała niezwykle waŜną rolę, gdyŜ przeciwna
strona w ogóle jazdy nie posiadała; cofnęli się więc na
wzgórza, zajęli tam pozycje i nie schodzili juŜ czekając spokojnie.
Podczas odwrotu prawe skrzydło korynckie poniosło
ogromne straty w ludziach, między innymi zginął dowódca
Likofron; reszta wojska, nie ścigana zbytnio przez nieprzyjaciela,
bez specjalnego pośpiechu wycofała się po klęsce i zajęła
pozycje na górze. Ateńczycy, wobec tego Ŝe nieprzyjaciel
nie podejmował bitwy, zdzierali zbroje poległych i zbierali
zwłoki swoich Ŝołnierzy; od razu teŜ postawili pomnik zwycięstwa.
Druga połowa Koryntyjczyków stała na straŜy
w Kenchrei, pilnując, aby Ateńczycy nie popłynęli do Krom
mion, i oddzielona górami Onejon nie wiedziała nic o bitwie.
Kiedy jednak Koryntyjczycy ci ujrzeli wznoszący się tuman
kurzu i zorientowali się w sytuacji, od razu ruszyli na pomoc.
RównieŜ starsze roczniki z Koryntu na wieść o tym, co się stało,
wybrały się z odsieczą. Ateńczycy zaś zobaczywszy ich wszystkich
idących przeciw nim i sądząc, Ŝe to nadchodzi pomoc pobliskich
państw peloponeskich, pospiesznie wycofali się na
okręty biorąc ze sobą zdobyczne zbroje i zwłoki poległych
z wyjątkiem dwóch, których nie znaleźli. Wsiadłszy na okręty
podąŜyli na przeciwległe wyspy; stamtąd wysłali herolda i na
podstawie układu dostali od Koryntyjczyków pozostawione
zwłoki. Koryntyjczyków zginęło w tej bitwie dwustu dwunastu,
Ateńczyków nieco mniej niŜ pięćdziesięciu.
Wyruszywszy z wysp popłynęli Ateńczycy jeszcze tego sa
mego dnia do Krommion w ziemi korynckiej: Krommion od
ległe jest od Koryntu o sto dwadzieścia stadiów. Zawinąwszy
tam pustoszyli kraj i spędzili tam noc. Nazajutrz popłynąwszy
wzdłuŜ wybrzeŜa wylądowali w ziemi epidauryjskiej; następ
nie udali się do Metony, leŜącej między Epidauros i Trojdzeną.
Istm Chersoneski, na którym leŜy Metona, odcięli murem, obsa-