Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

kles, nie znany nikomu na okręcie, wyjawia właścicielowi
statku swe nazwisko i powód ucieczki; dorzuca groźbę, Ŝe jeśli
go nie uratuje, doniesie, Ŝe właściciel statku dał się przekupić
i wziął go na pokład; oświadcza mu, Ŝe nic im nie grozi, jeśli
nikt nie opuści statku do chwili podjęcia dalszej drogi; jeŜeli
go posłucha, zostanie przez niego sowicie wynagrodzony.
Właściciel okrętu zgadza się na to i przez dzień i noc stoi na
kotwicy na pełnym morzu, powyŜej stanowiska floty ateńskiej;
następnie płynie do Efezu. Temistokles odwdzięczył mu się
hojnie, gdyŜ przyjaciele z Aten i z Argos przesłali mu jego
pieniądze. Następnie, wybrawszy się z jednym z tych, którzy
mieszkają na wybrzeŜu, w głąb lądu, wysyła list do syna Kserksesa,
Artokserksesa, który niedawno objął panowanie. List ten
miał taką treść: »Przybywam do ciebie ja, Temistokles, który
ze wszystkich Hellenów najwięcej nieszczęść wyrządziłem
twojemu domowi, kiedy byłem zmuszony bronić się przed
twoim ojcem atakującym Helladę; lecz o wiele więcej jeszcze
wyświadczyłem mu dobrego, kiedy sam byłem bezpieczny,
a on zagroŜony w czasie odwrotu. NaleŜy mi się więc
wdzięczność* — tutaj przypomniał ostrzeŜenie, jakiego z Salaminy
udzielił zawczasu Kserksesowi doradzając mu odwrót,
i to, Ŝe dzięki niemu nie doszło do zerwania mostów, co zresztą
niezgodnie z prawdą sobie przypisywał — »a i teraz będę ci
mógł wyświadczyć wielkie przysługi przybywając do ciebie,
ścigany przez Hellenów z powodu mojej dla ciebie przyjaźni.
Chcę zaś przeczekać rok, a potem przybyć do ciebie i wyjawić
ci, w jakim celu przybywam.*
Mówią, Ŝe król odniósł się z podziwem do jego planu i wyraził
swą zgodę. Temistokles zaś tymczasem poznał o ile moŜności
język perski i obyczaje kraju, przybywszy zaś po roku na dwór
perski doszedł do tak wielkiego znaczenia u króla jak nigdy
Ŝaden Grek, zarówno z powodu dawniejszej swojej sławy jak
ze względu na ujarzmienie Hellady, które obiecywał królowi,
najwięcej zaś dlatego, Ŝe dawał dowody swej nieprzeciętnej
mądrości. W istocie Temistokles ze względu na wyjątkową siłę
ducha, której najoczywistsze składał dowody, zasługiwał na