Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

większy podziw niŜ ktokolwiek inny: dzięki bowiem wrodzonemu
talentowi, bez Ŝadnych uprzednich czy późniejszych studiów,
oceniał po krótkim zastanowieniu najtrafniej kaŜdą
aktualną sytuację i najlepiej przewidywał daleką przyszłość;
równie jasno umiał wyłuszczyć to, z czym był obznajmiony,
jak i trafnie osądzać to, co było mu obce. Bystro przenikał
dobre i złe strony przyszłych wypadków, osnutych jeszcze mrokiem
tajemnicy. Słowem, był to człowiek, który dzięki wrodzonemu
geniuszowi najlepiej ze wszystkich i bez Ŝadnego wysiłku
umiał od razu utrafić w sedno rzeczy. Zmarł wskutek choroby.
Niektórzy twierdzą, Ŝe sam się otruł uznawszy za niemoŜliwe
wypełnienie obietnic danych królowi. Pomnik jego
stoi na rynku w Magnezji azjatyckiej, gdzie panował. Król dał
mu bowiem Magnezję, przynoszącą pięćdziesiąt talentów rocznego
dochodu, Ŝeby miał z niej chleb, prócz tego Lampsakos —
miasto to uchodziło wówczas za najbogatsze w wino — aŜeby
mu wina dostarczało, i Mius, aŜeby stamtąd miał przyprawy
do stołu. Krewni jego twierdzą, Ŝe zgodnie z Ŝyczeniem Temistoklesa
kości jego przewieziono do Attyki i pochowano
w tajemnicy przed Ateńczykami: nie wolno go bowiem byłopochować
w Attyce jako wygnanego za zdradę ojczyzny.
Taki był koniec Lacedemończyka Pauzaniasa i Ateńczyka
Temistoklesa, dwóch najwybitniejszych ludzi w ówczesnej
Helladzie.
Lacedemończycy w pierwszym poselstwie do Aten domagali
się wypędzenia świętokradców, Ateńczycy zaś wysunęli takie
samo Ŝądanie w stosunku do Lacedemończyków. W kilku następnych
poselstwach domagali się oni od Ateńczyków ustąpienia
spod Potidai, przywrócenia autonomii Ajginie, najbardziej
zaś i najdobitniej podkreślali, Ŝe do wojny nie dojdzie,,
jeŜeli Ateńczycy cofną uchwałę zakazującą MegaryjeŜykom korzystać
z portów w państwie ateńskim i z rynku ateńskiego.
Ateńczycy jednak nie ustępowali w Ŝadnym punkcie i nie cofnęli
tej uchwały. Zarzucali Megaryjczykom, Ŝe uprawiają poświęconą
ziemię i grunt sporny na granicy megaryjskiej oraz dają
u siebie schronienie zbiegłym niewolnikom. Ostatni posłowie,