Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

loponezu. Głównie bowiem za sprawą Syrakuzańczyka Hermo
kratesa, który twierdził, Ŝe naleŜy przyczynić się do ostatecznego
rozgromienia Ateńczyków, przybyło z Sycylii dwadzieścia
okrętów syrakuzańskich i dwa selinunckie, a do nich dołączyły
się okręty z Peloponezu, które tam wyposaŜono i które były
juŜ gotowe do wyjazdu* Lacedemończyk Terymenes miał obie
te floty doprowadzić do nauarchy Astiochosa. Okręty te zawinęły
najpierw na wyspę Leros leŜącą naprzeciw Miletu. Następnie
dowiedziawszy się, Ŝe Ateńczycy są pod Miletem, popłynęli
stamtąd do Zatoki Jazyjskiej, aby zdobyć dokładne
wiadomości o sytuacji w mieście. O przebiegu bitwy dowiedzieli
się z ust Alkibiadesa, który przyjechał konno do Tejchiussy
w ziemi milezyjskiej, gdzie właśnie nocowali; Alkibiades brał
udział w bitwie po stronie Milezyjczyków i Tyssafernesa. Zachęcał
on Peloponezyjczyków, aby jak najszybciej udzielili
Miletowi pomocy i nie dopuścili do zablokowania miasta, gdyŜ
inaczej nie tylko stracą Jonie, ale w ogóle przegrają całą
sprawę.
Peloponezyjczycy postanowili z brzaskiem dnia ruszyć na
pomoc. Tymczasem strateg ateński Frynichos mając z Leros
dobre informacje o flocie nieprzyjacielskiej, w chwili gdy inni
jego koledzy zamierzali stawić opór i stoczyć bitwę morską,
oświadczył, Ŝe ani on sam tego nie zrobi, ani w miarę moŜności
nie pozwoli na to nikomu innemu. Byłoby szaleństwem naraŜać
flotę na niebezpieczeństwo kierując się fałszywym wstydem,
bitwę bowiem będzie moŜna wydać później, kiedy juŜ dokładnie
ustalą siły floty nieprzyjacielskiej oraz własnej i kiedy się do
tej bitwy w spokoju, dostatecznie przygotują. Mówił, Ŝe nie
jest rzeczą haniebną dla Ateńczyków wycofać się z flotą pod
naciskiem okoliczności, ale hańbą byłoby ponieść klęskę.
Zresztą naraŜą państwo nie tylko na wstyd, ale i na największe
niebezpieczeństwo; czyŜ państwo, które w obliczu poniesionych
klęsk z trudem zaledwie, i to tylko po dokładnym przygotowaniu
i w sytuacji przymusowej, byłoby w stanie pierwsze
z własnej woli atakować, powinno samo naraŜać się na niebezpieczeństwo
nie będąc do tego zmuszone? Radził wiec Fryni