Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

zdobyli sprzęt bojowy i zawładnęli zwłokami poległych. Agis
zorientowawszy się więc w sytuacji wycofał wojsko. Sam z poprzednią
załogą pozostał w Dekelei, przybyłą zaś armię po
kilku dniach odprawił do domu. Później Rada Czterystu nie
omieszkała powtórnie wyprawić do niego poselstwa, które przyjął
juŜ Ŝyczliwiej. Pragnąc zakończyć wojnę, wysłali za jego
radą poselstwo do Lacedemonu w sprawie zawarcia pokoju.
Wysłali teŜ do Samos dziesięciu męŜów, którzy mieli uspokoić
armię i powiadomić ją, Ŝe rządy oligarchiczne ustanowiono
nie po to, by przynieść szkodę państwu i obywatelom, lecz po
to, by wspólne ich dobro ocalić, i Ŝe w rządach tych bierze
udział nie czterystu, ale pięć tysięcy obywateli; mieli równieŜ
wskazać na to, Ŝe nawet przy naradach nad najwaŜniejszymi
zagadnieniami, dotyczącymi słuŜby wojskowej i innych zajęć
poza obrębem miasta, nigdy dotąd nie zbierało się pięć tysięcy
obywateli. Wysłano tych posłów natychmiast po objęciu władzy,
udzieliwszy im odpowiednich wskazówek. Obawiano się
bowiem tego, co się potem rzeczywiście stało, Ŝe marynarze nie
zechcą opowiedzieć się po stronie oligarchii i Ŝe Samos moŜe
się stać ogniskiem ruchu, który stamtąd przerzuci się do Aten
i obali nową Radę.
Na Samos przygotowywano juŜ bowiem przewrót oligarchiczny,
i to właśnie w tym samym mniej więcej czasie, kiedy zawiązał
się spisek Czterystu. Demokraci samijscy, którzy przedtem
występowali przeciw moŜnowładcom, zmienili później swe
zapatrywania i za namową Pejzandra, który tam przybył, oraz
Ateńczyków znajdujących się na Samos zawiązali spisek w liczbie
mniej więcej trzystu osób, zamierzając zaatakować innych
obywateli uchodzących za demokratów. Chcąc dać dowód wierności
oligarchom, przy pomocy jednego ze strategów ateńskich,
Charminosa i niektórych innych Ateńczyków przebywających
na Samos zabijają oni niejakiego Hiperbolosa z Aten, człowieka
niewielkiej wartości, wygnanego przez sąd skorupkowy; powodem
wygnania nie była obawa przed jego zdolnościami czy znaczeniem,
ale podłość jego charakteru i hańba, jaką przynosił
państwu. Przy pomocy Ateńczyków dokonywali oni jeszcze in-