Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

Ŝe łatwo moŜna będzie zdobyć miasto, i chcieli się w ten sposób
uwolnić od przeciwnika, który był zawsze ich wrogiem.
Demostenes jednak tym razem daje się przekonać Messeńczykom.
Twierdzili oni, Ŝe wobec tak znacznych sił najlepiej będzie,
jeśli uderzy na Etolów, wrogów Naupaktos, a jeśli pokona
ich, łatwo przyłączy do Ateńczyków takŜe inne szczepy
mieszkające w tych stronach. Mówili, Ŝe plemię etolskie jest
wprawdzie liczne i waleczne, lecz mieszka po wsiach nie ufortyfikowanych
i bardzo od siebie odległych; wobec tego, Ŝe jest
lekko uzbrojone, łatwo będzie je podbić, zanim jedni drugim
pospieszą z pomocą. Radzili, Ŝeby najpierw zaatakować Apo
dotów, potem Ofionejów, a po nich Eurytanów, szczep największy
wśród Etolów; mówią oni podobno zupełnie niezrozumiałym
językiem i Ŝywią się surowym mięsem. W razie ich
pokonania reszta prędko skapituluje.
Demostenes dał się nakłonić Messeńczykom. Przede wszystkim
kusiła go myśl, Ŝe bez uŜycia sił ateńskich będzie mógł ze
sprzymierzeńcami z kontynentu i Etolami drogą lądową zaatakować
Beocję; chciał przejść przez kraj Lokrów Odzolijskich do
doryckiego Kitynion i pozostawiając po prawej ręce Parnas
zejść na dół do Fokidy. Ludność tego kraju, jak się zdawało,
była gotowa brać udział we wspólnej wyprawie ze względu na
dawną przyjaźń z Ateńczykami albo teŜ dałaby się do tego
zmusić. Wiadomo zaś, Ŝe z Fokidą graniczy Beocja. Demostenes
wyruszył więc z Leukady ku niezadowoleniu Akarnańczyków
i z całą siłą zbrojną popłynął wzdłuŜ wybrzeŜa do Sollion. Zawiadomił
o swym planie Akarnańczyków. Kiedy oni odmówili
współudziału, poniewaŜ Demostenes nie chciał przedtem murem
zamknąć Leukady, sam z pozostałym wojskiem, z Kefalleńczykami,
Messeńczykami, Dzakintyjczykami i trzystu Ateńczykami
na własnych okrętach — piętnaście bowiem korkirej
skich okrętów odpłynęło — wyruszył przeciw Etolom. Punktem
wymarszu było Ojneon w Lokrydzie. Lokrowie Odzolijscy byli
sprzymierzeńcami i mieli z całą siłą zbrojną połączyć się
z Ateńczykami w głębi lądu; ich współudział wydawał się niezwykle
korzystnym, poniewaŜ jako sąsiedzi Etolów, podobnie