Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

nie groŜąc zanadto wojną, ale z drugiej strony dając do poznania,
Ŝe nie ustąpimy. Równocześnie pozyskiwać sprzymierzeńców
zarówno spośród Hellenów jak barbarzyńców, aby pomno-
Ŝyć w ten sposób naszą flotę i zasoby pienięŜne; z tego bowiem,
Ŝe wzywamy na pomoc nie tylko Hellenów, ale i barbarzyńców,
nikt nam nie zrobi zarzutu wobec zagroŜenia ze strony Aten;
równocześnie musimy zorganizować nasze własne siły. Najlepiej
będzie, jeŜeli Ateńczycy dadzą się przekonać naszym
posłom; w przeciwnym wypadku za dwa albo trzy lata — jeśli
uznamy to za stosowne — wyruszymy przeciw nim juŜ lepiej
uzbrojeni. MoŜe, widząc nasze zbrojenia i słysząc zgodne
z nimi słowa posłów, łatwiej ustąpią, zwłaszcza Ŝe kraj ich
nie będzie jeszcze zniszczony i decydować będą nie na ruinach,
ale w dobrych warunkach. Kraju ich bowiem nie uwaŜajcie za
nic innego jak za zastaw, tym większą posiadający wartość,
w im lepszym jest stanie; oszczędzać go więc trzeba jak najstaranniej,
aby przez zniszczenie nie doprowadzić Ateńczyków do
rozpaczy i nie utrudnić sobie przez to zwycięstwa nad nimi. Jeśli
bowiem nie przygotowani do wojny i pod wpływem skarg naszych
sprzymierzeńców od razu spustoszymy Attykę, to uwa-
Ŝajcie, Ŝebyśmy większej hańby i biedy nie sprowadzili na Peloponez.
Skargi bowiem zarówno państw jak jednostek łatwo
moŜna załatwić; jeŜeli jednak rozpętamy powszechną wojnę
dla interesów pojedynczego państwa, wojnę, której przebiegu
nie znamy, niełatwo będzie zakończyć ją z honorem.
»Niech się teŜ nikomu nie wydaje tchórzostwem, jeśli tak wiele
państw waha się stanąć przeciw jednemu. Ateńczycy bowiem
mają nie mniejszą liczbę sprzymierzeńców, i to płacących
daninę. Na wojnie odgrywa rolę nie tyle uzbrojenie, co wkład
pienięŜny, który umoŜliwia wystawienie armii, zwłaszcza jeśli
wojna toczy się między państwem lądowym i morskim. Postarajmy
się więc najpierw o pieniądze, nie dajmy się porwać mowom
sprzymierzeńców i spokojnie sprawę rozwaŜmy, poniewaŜ
w kaŜdym razie na nas spadnie odpowiedzialność.
»Nie wstydźcie się takŜe owej powolności i niezdecydowania,
które nam najwięcej zarzucają; zbytni pośpiech przedłuŜyłby