Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

»Dowodem, Ŝe nie przyszliśmy w charakterze nieprzyjaciół,
jest to, Ŝe nie krzywdziliśmy nikogo; ogłosiliśmy tylko, Ŝeby
kaŜdy, kto pragnie naleŜeć do uświęconego tradycją związku
beockiego, przystąpił do nas. Wy teŜ z całą ochotą zgodziliście
się na to i według umowy z początku zachowaliście spokój,
póki nie zauwaŜyliście, Ŝe jest nas niewielu. Nawet jeśli
się przyjmie, Ŝe niezupełnie słusznie postąpiliśmy przybywszy
do was bez porozumienia się z ludem, to jednak źle odpłaciliście
się nam za nasze umiarkowane postępowanie; zamiast unikając
przemocy wezwać nas do opuszczenia miasta, zaczęliście działać
i wbrew umowie rzuciliście się na nas. Tych, którzy padli
w walce, nie będziemy tak bardzo Ŝałować, gdyŜ ulegli prawom
wojny; jeśli jednak chodzi o jeńców, którzy błagali was o łaskę
i których wbrew danej nam obietnicy bezlitośnie zabiliście,
to czyŜ nie popełniliście czynu strasznego? Tak więc w krótkim
okresie czasu dopuściliście się trzech bezprawi: zerwania układu,
morderstwa na naszych ludziach i niedotrzymania danej
nam obietnicy, Ŝe nie zabijecie jeńców, jeśli nie będziemy
waszego kraju pustoszyć. Mimo to jednak twierdzicie, Ŝe to
my dopuściliśmy się bezprawia, i nie chcecie za zbrodnię odpokutować.
Lecz nic z tego nie będzie: nie unikniecie kary, jeśli
ci oto sędziowie rzecz sprawiedliwie rozsądzą.
»Lacedemończycy! Powiedzieliśmy to wszystko zarówno ze
względu na was jak i na nas samych, aby was przekonać, Ŝe
sprawiedliwy wyrok wydacie i Ŝe słusznej domagaliśmy się
kary. Nie dajcie się porwać litości słuchając o ich dawnych zasługach,
jeśli nawet jakie mieli, gdyŜ zasługi powinny pomagać
pokrzywdzonym, natomiast na tych, którzy dopuszczają się
haniebnego czynu, powinny sprowadzać podwójną karę, gdyŜ
Popełniają winę, która im nie przystoi. Niechaj im nie pomogą
w waszych oczach zawodzenia i błagania o litość, zaklęcia na
groby waszych ojców i Ŝale nad ich osamotnieniem. My mo-
Ŝemy przeciwstawić jeszcze większe cierpienia wymordowanej
Przez nich młodzieŜy naszej i jej ojców, których część padła
pod Koroneją pragnąc Beocję przeciągnąć na waszą stronę,
część zaś, w podeszłym wieku patrząc na dom swój pusty,