Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

daje mi się, Ŝe mógłbym tego dokonać w porozumieniu z tobą.
Jeśli te propozycje ci się spodobają, wyślij nad morze zaufanego
człowieka, za którego pośrednictwem na przyszłość będziemy
się porozumiewali.« Taka była treść listu.
Kserkses ucieszył się listem. Wysyła Artabadzosa, syna Farnakesa,
nad morze i kaŜe mu przejąć satrapię daskilijską z rąk
poprzedniego satrapy, Megabatesa. Zaleca mu, Ŝeby jak najszybciej
przekazał list Pauzaniasowi do Bizancjum i pokazał
mu pieczęć, gdyby zaś Pauzanias miał jakieś zlecenia dla niego
w związku ze swymi sprawami, Artabadzos ma je spełnić jak
najlepiej i jak najwierniej. Artabadzos więc przybywszy na
miejsce wykonał wszystkie polecenia królewskie i przesłał list.
Treść zaś listu była następująca: »Tak mówi król Kserkses do
Pauzaniasa: Za męŜów, których mi uratowałeś z Bizancjum
i przesłałeś przez morze, wdzięczność na zawsze jest zapisana
w moim domu, a słowa, które przychodzą od ciebie, podobają
mi się. I niechaj ani dzień, ani noc nie powstrzyma cię w dokonaniu
tego, co mi przyrzekasz; i niech cię nie powstrzymają
wydatki w złocie i srebrze z tym związane ani ilość wojska,
jeśli gdzieś będzie go potrzeba; lecz wraz z dzielnym męŜem
Artabadzosem, którego ci posłałem, działaj śmiało w moich
i twoich sprawach tak, jak najlepiej i najkorzystniej będzie dla
nas obu.«
Pauzanias, który juŜ i przedtem był w wielkim powaŜaniu
u Hellenów z powodu dowództwa pod Platejami, obecnie, kiedy
otrzymał ten list, jeszcze więcej wzrósł w pychę. Nie potrafił
juŜ Ŝyć według obyczajów helleńskich, lecz wyjeŜdŜając z Bizancjum
ubierał się w stroje perskie, a podczas marszu przez
Trację miał przy sobie straŜ przyboczną złoŜoną z Medów
i Egipcjan; jadał równieŜ na sposób perski. Nie mógł się teŜ
opanować, ale nawet w drobiazgach zdradzał, jakie to wielkie
plany snuje w głębi ducha na przyszłość. Stał się nieprzystępny
i do wszystkich tak przykro i z góry się odnosił, Ŝe nikt nie
mógł się do niego zbliŜyć. Był to jeden z powodów przejścia
sprzymierzeńców na stronę Ateńczyków.
Dlatego to właśnie, dowiedziawszy się o jego postępowaniu,