Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

zaprzeczać i poddać się przewodowi sądowemu. Człowiek ów
oskarŜa więc sam siebie i innych o zniszczenie herm. Lud ateński
z zadowoleniem przyjął tę — jak mu się zdawało — prawdę,
gdyŜ brak pewności co do sprawców czynu bardzo go draŜnił.
Od razu więc zwolnił donosiciela i wszystkich, których nie
wymienił on w swoim zeznaniu, nad innymi zaś oskarŜonymi
odbył się sąd. Na tych, którzy byli w jego rękach, wykonał
wyrok śmierci, a tych, którzy uciekli, skazał na śmierć zaocznie
i wyznaczył nagrodę dla kaŜdego, kto by wyroku dopełnił. Jeśli
więc idzie o skazanych, to nie wiadomo, czy wyrok był sprawiedliwy,
jeśli jednak idzie o państwo jako całość, to taki obrót
rzeczy był wyraźnie w owej chwili korzystny.
Do Alkibiadesa odnosili się Ateńczycy wrogo na skutek podszeptów
jego nieprzyjaciół, którzy go juŜ przed wyjazdem
oczerniali. UwaŜając sprawę herm za wyjaśnioną, tym bardziej
byli przekonani, Ŝe profanacja misteriów, o którą obwiniano
Alkibiadesa, była rzeczywiście jego dziełem i wypływała ze
sprzysięŜenia przeciw demokracji. Tak się złoŜyło, Ŝe właśnie
w czasie, kiedy ta sprawa budziła ogólne podniecenie, niewielka
armia lacedemońska mając jakąś sprawę z Beotami dotarła
aŜ do istmu. Wydawało się więc Ateńczykom, Ŝe wojsko lace
demońskie nie przyszło bynajmniej w związku z Beotami, ale
Ŝe stało się to za poduszczeniem Alkibiadesa i Ŝe Ateny zostałyby
zdradą wydane, gdyby sprawy zawczasu nie wykryto i nie
uwięziono pewnych ludzi. Jedną nawet noc spędzili Ateńczycy
uzbrojeni w świątyni Tezeusa w mieście. W owym czasie podejrzewano
równieŜ argiwskich przyjaciół Alkibiadesa o knowania
antydemokratyczne. Z tego teŜ powodu Ateńczycy wydali
ludowi argiwskiemu na stracenie zakładników argiwskich,
których trzymali na pobliskich wyspach. Podejrzliwość osaczała
Alkibiadesa ze wszystkich stron. W końcu chcąc go postawić
przed sąd i wymierzyć mu karę śmierci, wysyłają na Sycylię
po niego i innych podejrzanych okręt „Salaminię". Według
rozkazu nie miano go uwięzić, lecz nakazać mu powrót do Aten
w celu odparcia zarzutów. Ateńczycy dbali bowiem o to, Ŝeby
nie wywoływać poruszenia wśród własnych i nieprzyjacielskich