Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

Tej samej zimy Olintyjczycy dokonawszy wypadu zajęli
Mekibernę, gdzie była załoga ateńska. Tymczasem wciąŜ trwały
rozmowy między Ateńczykami i Lacedemończykami w sprawie
wzajemnego wydania posiadanych przez obie strony miejscowości.
Lacedemończycy licząc na to, Ŝe w razie otrzymania
od Beotów Panakton dostaną w zamian Pilos od Ateńczyków,
wysłali poselstwo do Beotów i prosili o wydanie Panakton
i jeńców ateńskich, aby z kolei odzyskać Pilos. Beoci zaś
oświadczyli, Ŝe Panakton nie wydadzą, chyba Ŝe Lacedemończycy
zawrą z nimi takie samo przymierze, jakie mają z Ateńczykami.
Lacedemończycy wiedzieli wprawdzie, Ŝe postąpią
bezprawnie w stosunku do Ateńczyków, gdyŜ w układzie przymierza
lacedemońsko-ateńskiego było powiedziane, Ŝe Ŝadnej
stronie nie wolno na własną rękę ani prowadzić wojny, ani zawierać
pokoju — pragnęli jednak otrzymać Panakton, Ŝeby je
wymienić na Pilos (działała takŜe tutaj ręka tych, którzy chcieli
zerwać pokój i byli za układami z Beotami), i zawarli przymierze.
Stało się to z końcem zimy, kiedy się miało ku wiośnie.
Panakton zaraz zaczęto burzyć. Jedenasty rok wojny dobiegł
końca.
Zaraz wiosną następnego roku, kiedy zapowiedziani przez
Beotów posłowie nie zjawili się w Argos, Argiwczycy dowiedzieli
się o zburzeniu Panakton i o odrębnym przymierzu
beocko-lacedemońskim. Zlękli się, Ŝe zostaną sami i Ŝe wszyscy
ich sprzymierzeńcy przejdą na stronę Lacedemończyków. Myśleli
bowiem, Ŝe Lacedemończycy namówili Beotów do zburzenia
Panakton i przystąpienia do układu z Atenami i Ŝe stało
się to za wiedzą Ateńczyków. W tym wypadku odpadłaby dla
nich moŜliwość zawarcia przymierza z Atenami, tak jak to sobie
pierwotnie planowali w nadziei, Ŝe spory między Lacedemończykami
i Ateńczykami będą trwały nadal i Ŝe dojdzie do
zerwania układu lacedemońsko-ateńskiego. W tym kłopotliwym
połoŜeniu Argiwczycy bojąc się, Ŝeby nie musieli jednocześnie
prowadzić wojny z Lacedemończykami, Tegeatami, Beotami
i Ateńczykami, mimo Ŝe przedtem odrzucili propozycje lacedemońskie
i myśleli z dumą o moŜliwości objęcia hegemonii na