Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

i oddali mu nadzór nad wszystkim. Byli tak pewni ocalenia i tak
liczyli na zemstę nad czterystu oligarchami, Ŝe nadziei tej nie
byliby oddali za nic na świecie. Na podstawie tego, co słyszeli,
gotowi byli zlekcewaŜyć znajdującego się w pobliŜu nieprzyjaciela
i od razu płynąć do Pireusu. Alkibiades jednak, mimo
wielu nalegań, zdecydowanie sprzeciwił się temu projektowi:
nie chciał płynąć do Pireusu pozostawiając znacznie bliŜszego
wroga za sobą. Oświadczył, Ŝe skoro został obrany wodzem,
musi udać się do Tyssafernesa i uzgodnić z nim dalszą taktykę.
Od razu teŜ z tego zebrania udał się w drogę, aby wywołać wra-
Ŝenie, Ŝe wszystko uzgadnia z Tyssafernesem, a równocześnie,
aby się podnieść w oczach Tyssafernesa i pokazać mu, Ŝe jest
juŜ wodzem, który moŜe zarówno pomagać, jak i szkodzić. Tak
więc Alkibiades straszył Ateńczyków Tyssafernesem, a Tyssafernesa
Ateńczykami.
Na wiadomość o powrocie Alkibiadesa Peloponezyjczycy
z Miletu, którzy juŜ przedtem nie dowierzali Tyssafernesowi,
jeszcze bardziej się do niego zrazili. Od chwili bowiem, kiedy
Ateńczycy zbliŜyli się do Miletu, a Peloponezyjczycy nie chcieli
z nimi stoczyć bitwy, Tyssafernes coraz bardziej zwlekał z wypłacaniem
Ŝołdu; dlatego teŜ nienawiść Peloponezyjczyków do
piego wzmogła się jeszcze przed wypadkami z Alkibiadesem.
Podobnie jak przedtem, zaczęły się tworzyć grupy Ŝołnierskie,
do których przystępowali równieŜ wybitniejsi obywatele. Szemrali,
Ŝe nie dostali jeszcze nigdy pełnego Ŝołdu, a ten, który pobierają,
jest niewielki, i do tego jeszcze nieregularnie wypłacany;
Ŝe jeśli nie stoczą decydującej bitwy morskiej lub nie
przeniosą się do kraju, gdzie będzie moŜna zdobyć Ŝywność,
ludzie uciekną z okrętów. O wszystko to obwiniali Astiocho
sa twierdząc, Ŝe dla własnych korzyści wysługuje się Tys
safernesowi.
Wśród tego szemrania Ŝołnierzy doszło jeszcze do awantury
z Astiochosem. Marynarze syrakuzańscy i turyjscy, przewaŜnie
ludzie wolni i dlatego zuchwali, napadli na niego i Ŝądali Ŝołdu.
On szorstko im coś odpowiedział, zaczął grozić i podniósł laskę
na Dorieusa, który przemawiał w imieniu swoich marynarzy.