Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

tem odpłynąć, udali się do Dios Hieroh. Tu spotykają szesnaście
okrętów pod wodzą Diomedonta, który płynął z Aten wyruszywszy
jeszcze później niŜ Trazykles. Na widok tej eskadry
uciekli: jeden okręt do Efezu, pozostałe w stronę Teos. Cztery
okręty, których załoga zdołała uciec na ląd, dostały się puste
w ręce Ateńczyków; reszta okrętów schroniła się do miasta
Teos. Ateńczycy odpłynęli na Samos, Chioci zaś przy pomocy
reszty floty i wojska lądowego wywołali powstanie w Lebedos,
a potem w Hajraj. Następnie zarówno flota jak i wojsko lądowe
wróciły do domu.
W tym samym mniej więcej czasie dwadzieścia okrętów pelo
poneskich w Spejrajon (tych samych, które przedtem ścigała
i blokowała równa im liczebnie eskadra ateńska) wypływa niespodziewanie
i wygrawszy bitwę morską bierze do niewoli cztery
okręty ateńskie. Następnie odpłynąwszy do Kenchrei okręty
peloponeskie ponownie przygotowują się do wyprawy na Chios
i do Jonii. W charakterze nauarchy przybył do nich wtedy
z Lacedemonu Astiochos, który objął juŜ wówczas naczelne dowództwo
nad całą flotą. Po wycofaniu się piechoty z Teos zjawił
się tam z wojskiem sam Tyssafernes. Zburzył resztę tamtejszych
fortyfikacji i wycofał się. Niedługo potem zjawił się
w Teos Diomedont z dziesięcioma okrętami ateńskimi i zawarł
z Tejczykami układ, na mocy którego zobowiązali się wpuścić
Ateńczyków. Diomedont popłynął równieŜ przeciw Hajraj
i chciał wziąć miasto szturmem, ale nic nie osiągnął i odpłynął.
W tym samym czasie wybuchło na Samos powstanie ludu
przeciw moŜnowładcom. Dokonało się to za sprawą Ateńczyków,
którzy stali tam z trzema okrętami. Lud samijski zamordował
ogółem dwustu moŜnowładców, a czterystu skazał na wygnanie.
Ziemie ich i domy rozdzielił między siebie. Ateńczycy przyznali
Samijczykom autonomię, uwaŜając ich odtąd za godnych
zaufania. Od tej chwili rządzili w mieście demokraci. Nie przyznali
oni Ŝadnych praw właścicielom ziemskim i nikomu z ludu
nie wolno było zawierać z nimi związków małŜeńskich.
Tego samego lata, z tym samym co na początku zapałem,
znaczne oddziały Chiotów nie czekając na Peloponezyjczyków