Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

do Lacedemonu. Po sprowadzeniu go do Aten i przetłumaczeniu
listu, który miał przy sobie w języku assyryjskim, dowiedzieli
się Ateńczycy, poza wielu sprawami, Ŝe król nie wie, czego
właściwie pragną Lacedemończycy, gdyŜ kaŜdy z ich posłów
mówi co innego; było teŜ w liście, Ŝe jeśli Lacedemończycy
chcą wyraźnie powiedzieć, o co im idzie, niechaj przyślą posłów
razem z Artafernesem. Ateńczycy odczytawszy list odsyłają
Artafernesa na trójrzędowcu do Efezu, a równocześnie z nim
wyprawiają swoich posłów; ci jednak dowiedziawszy się w Efezie
o śmierci króla Artokserksesa, syna Kserksesa — istotnie
umarł bowiem w tym czasie — powrócili do Aten.
Tej samej zimy Chioci na Ŝądanie Ateńczyków, którzy podejrzewali
ich o knowania buntownicze, zburzyli swoje mury,
otrzymali jednak od Ateńczyków zapewnienie, Ŝe Ŝadne inne
środki przeciw nim nie zostaną uŜyte. W ten sposób zima się
skończyła i siódmy rok tej wojny opisanej przez Tukidydesa.
Zaraz z początkiem następnego lata, w czasie nowiu, zdarzyło
się częściowe zaćmienie słońca *; w tym samym miesiącu nastąpiło
trzęsienie ziemi. W tym czasie zarówno mityleńscy jak
i inni lesbijscy emigranci, ruszywszy w wielkiej liczbie z lądu
stałego i zwerbowawszy najemników częściowo z Peloponezu,
częściowo z Azji Mniejszej, zdobywają Rojtejon. Biorą kontrybucję
w wysokości dwóch tysięcy staterów fokajskich i opuszczają
miasto nie wyrządzając nikomu krzywdy. Potem Wyprawili
się przeciw Antandros i zajęli zdradą to miasto; mieli zamiar
uwolnić wszystkie miasta tak zwane aktejskie (nadbrzeŜne),
które dawniej naleŜały do Mityleńczyków, a obecnie były
pod rządami ateńskimi, przede wszystkim zaś Antandros.
Chcieli się tam umocnić. W miejscu tym łatwo było budować
okręty i sporządzać sprzęt wojenny, gdyŜ drzewa było pod dostatkiem
i w sąsiedztwie leŜała góra Ida. Chcieli więc stamtąd
robić wypady, pustoszyć pobliskie Lesbos i podbić eolskie
miasta na lądzie stałym. Takie mieli plany i takie robili przygotowania.
Tego samego lata Ateńczycy w sile sześćdziesięciu okrętów
i dwóch tysięcy hoplitów, z niewielką ilością jazdy oraz ze