Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

dojść do starcia, strateg Hippokrates przechodząc przed frontem
Ateńczyków w ten sposób zagrzewał ich do boju:
»Krótka będzie moja mowa, gdyŜ krótkie przemówienie dla
dzielnych ludzi tyleŜ waŜy co długie; raczej jest przypomnieniem
niŜ zachętą. Niech nikt z was nie myśli, Ŝe niepotrzebnie
naraŜamy się na takie niebezpieczeństwo na obcej
ziemi. Na tej bowiem ziemi będzie się toczyć walka o naszą
własną ziemię; jeśli zwycięŜymy, to juŜ nigdy Peloponezyj
czycy, pozbawieni konnicy beockiej, nie wpadną do Attyki: tak
więc w jednej bitwie zdobędziecie Beocję i zapewnicie większe
bezpieczeństwo Attyce. Ruszajcie na nich tak, jak przystoi
męŜom, którzy chlubią się tym, Ŝe ich miasto ojczyste jest
pierwsze w Helladzie, jak przystoi synom tych, którzy pokonawszy
Beotów pod Ojnofitami sami pod wodzą Mironidesa
objęli Beocję w posiadanie.«
Kiedy tak zagrzewał Hippokrates swych Ŝołnierzy i doszedł
do środka frontu, zanim jeszcze zdołał dojść dalej, Beoci, zagrzani
równie krótką mową przez Pagondasa, uderzyli z pagórka
z peanem na ustach; i Ateńczycy natarli biegiem. Krańcowe
skrzydła obu armii nie doszły do starcia wręcz, gdyŜ napotkały
na swej drodze na wezbrane potoki; reszta toczyła bój
zawzięty, tarcza przy tarczy. Lewe skrzydło Beotów aŜ po
centrum — a zwłaszcza Tespijczycy — uległo nacierającym na
tym odcinku Ateńczykom. Kiedy bowiem ci, którzy stali obok
Tespijczyków, cofnęli się, Tespijczycy, okrąŜeni na małej przestrzeni,
po zawziętym oporze zostali wybici; niektórzy Ateńczycy
wskutek zamieszania, jakie powstało przy okrąŜeniu, nie
orientując się w sytuacji zabijali się nawzajem. Ta część
Beotów poniosła klęskę i wycofała się w stronę walczących oddziałów;
prawe zaś skrzydło, gdzie stali Tebańczycy, zwycięŜało
Ateńczyków, odpierało ich i postępowało za nimi. Kiedy zaś
niespodziewanie zjawiły się dwa oddziały konnicy, którym Pagondas
kazał potajemnie okrąŜyć pagórek i przyjść z pomocą
zagroŜonemu lewemu skrzydłu, zwycięskie prawe skrzydło ateńskie
przekonane, Ŝe nadchodzi nowa armia, ogarnęła panika;
teraz juŜ, wobec zjawienia się jazdy i przełamania się Tebań-