Revista Haemus nr. 30-32 - Libraria pentru toti

ALARMI HAEMUS
ALARMA HÆMUS
Terror e terrorizëm
(Duke marrë shkas nga tragjedia e Gërdecit)
Kohë më kohë, stacionet televizive, me antena të mbjella anekënd globit,
ndërpresin emisionet e zakonshme për të njoftuar një sulm të ri terrorist, më
të shumtën e herës në zemër të Evropës, madje aty ku përgatitjet antiterror
dhe teknologjia janë në nivele tepër të larta.
Çdo njeri normal i dënon aktet terroriste, kudo që ndodhin, në vende të
varfra apo të pasura. Sepse, në radhë të parë viktimat janë përgjithësisht të
pafajshme dhe nuk kanë kurrfarë lidhjeje me ata që kryejnë veprimet
makabre, e as me personat që janë në shënjestër të kriminelëve.
E pranojmë ose jo, e vërteta është se jemi të rrethuar nga llojlloj formash të
terrorit, jetojmë në një botë të terrorit, të frikës, të tmerrit. Madje edhe
masmediat sikur qënkan shpikur vetëm e vetëm për të na kumtuar pikërisht
tmerr e frikë. Pothuajse nuk gjen asnjë buletin lajmesh që të mos përmbajë
të paktën aksidente të rënda, të shoqëruara me humbje jetësh. Në filan qytet
a fshat, iksi vrau ipsilonin, një i tretë u vetëvar… Banda mafjotësh, gjatë
rrëmbimit të të hollave, pushkatuan aq e kaq punonjës banke. Vazhdohet me
fatkeqësi natyrore (cunami, tornado, tërmete etj.), edhe këto të shoqëruara
me viktima ose të paktën me dëme të mëdha materiale. Pasojnë fatkeqësitë
e shkaktuara me ose pa dashje nga njerëzit: rrëzim avionësh, dalje trenash
nga shinat, përfshirje nga flakët pallatesh a fabrikash… E shumë e shumë të
tjera të këtij lloji. Të gjitha, pa përjashtim, na kallin frikën e tmerrin, edhe
pse disa syresh e kanë zanafillën në faktorë që nuk varen prej nesh.
Të tjera forma „terrori” janë ato ekonomike, që na kumtohen si lajme, ose
që i përjetojmë, pa ua pasur nevojën mjeteve të masmedias. Këtu futen rritja
e çmimeve, frika se mos mbetemi pa punë në mes të katër rrugëve, pa mjete
jetese. Varfëria, gjithashtu, është një formë e "terrorit", sepse të ngjall frikën
e mospasjes mundësi për të blerë ilaçe etj. Mbase nuk e kuptojmë që edhe
paqëndrueshmëria politike (sidomos kur zgjat shumë), përfton frikën e
pasigurisë së të nesërmes. Le pastaj trajtat e „terrorit” social, duke filluar me
familjen (kontradiktat ndërmjet pjesëtarëve të saj) dhe duke mbaruar me
rrugën (fëmijët e braktisur, vjedhësit, bandat gjithfarësh)… Format e
sapopërmendura të "terrorit", sidoqë na atakojnë drejtpërdrejt, janë gjithsesi
më „të buta”. Më të rrezikshme janë ndikimet, në nivel individual ose në
202