Revista Haemus nr. 30-32 - Libraria pentru toti

KOMBET NË EVROPË
NEAMURILE ÎN EUROPA
IRENA LUTO 65
Rumani - një vit pas hyrjes në Bashkimin Evropian
Poeti i madh rumun, Mihai Eminescu, shkruante: "Çfarë të uroj ty e
dashura Rumani, vendi im i lavdishëm, vendi im i mallit, krahët nervoze,
armë të forta, në të shkuarën e madhe, në të madhen ardhmëri".
Shumë rumunë e kanë pritur me ankth mbërritjen e Rumanisë te finishi BE,
atje ku e dëshironin në gjirin e Evropës së vjetër, të cilës gjithmonë kanë
besuar se i përkisnin me të drejtë.
Të qënit për një kohë të gjatë pjesë e kampit lindor komunist, qe një
ndëshkim i madh për këtë popull latin të zënë në mes të sllavëve të Lindjes.
Këto opinione i kam dëgjuar shpesh në kohën kur isha studente në
Bukuresht.
Rumania ku gratë përshëndeten me fjalët "vă sărut mâna" (ju puth dorën)
dhe ku frëngjishtja është një gjuhë që flitet masivisht, për ne studentët
shqiptarë ishte perëndim.
Parisi i vogël, qyteti me mjaft kulturë, ku hidheshin në treg kaq shumë
botime, ku njerëzit lexonin kaq shumë dhe ku teatret e shumta kishin
spektatorë edhe të klasës punëtore.
Rumania dhe kryeqendra e saj Bukureshti tani janë në BE, por çfarë ka
ndryshuar në jetën e këtij vendi dhe a ka filluar korrja e fryteve të këtij
procesi të gjatë?
Fshatarët dhe rregullat e reja
Është herët në mëngjes në një ditë të ftohtë nëntori dhe rreth gjysëm ore me
makinë nga Bukureshti kemi ndaluar në një treg fshatar të prodhimeve
bujqësore dhe blegtorale.
Tregu me tezga të pambuluara duket si një vend i ngritur brenda natës. Aty
produktet blegtorale tregtohen jo shumë larg rrugës automobilistike. Ka
shumë baltë përreth, tek e cila duken gjurmë rrotash e galloshes. Në këto
gjurmë nuhasin qentë vagabondë.
65 IRENA LUTO, gazetare e BBC-së, seksioni shqip, në Londër. Materiali botohet me
pëlqimin e autores.
224