Revista Haemus nr. 30-32 - Libraria pentru toti

PROSA
HIQMET MEÇAJ
TA 10010 98
U dëgjua një fësh fësh nën derë. Asgjë tjetër.
Nameti shkoi dhe gjeti një letër. Ishte një letër e zakonshme brenda një zarfi
me vija blu.
Ja çfarë shkruanin në të me shkronja kompjuteri times new roman: "Je i
vetmi njeri i ftuar. Të pret trami 10010. Do të shohësh shfaqjen më të bukur
të jetës tënde atje ku do të shkosh".
Mund të rrinte Nameti i ftohtë para një ftese të tillë, megjithëse të dyshimtë,
megjithëse pa nënshkrim? Mund të ishte edhe kërcënim, sidomos këtë orë të
thyer të mesnatës, kur shumica flinin. Po kush ta kërcënonte? A ishte
Nameti një njeri i rëndësishëm sa të merreshin aq seriozisht me të për ta
zhdukur një mesnatë të bukur maji, në tramin TA 10010?
U nis nëpër erë e shi. Vërtetë e priste TA 10010. U hapën dyert dhe hyri
brenda. Nuk pa kush vallëzonte e këndonte, pa vetëm se brenda tramit bëhej
një festë e vërtetë. Iu kujtua fraza në ftesë: "do të shohësh shfaqjen më të
bukur të jetës tënde atje ku do të shkosh", ndaj nuk u habit aspak, kur pa se
ata që vallëzonin e këndonin ishin kukulla. Shkoi të pyeste tramierin, të
merrte vesh ku do të shkonin, ç'duhej të bënte ai, një njeri me mish e me
kocka, në mes të atyre kukullave vitrinash, që papritur i pa të gjalla, si të
ishin njerëz. Mirëpo edhe tramieri qe një kukull e vërtetë. Megjithatë ai e
kuptoi shqetësimin e Nametit dhe i tha me një zë të ftohtë si të kurdisur:
-Edhe trami është lodër, sonte të gjithë jemi lodra.
-Edhe unë?- pyeti Nameti.
-Të gjithë sonte jemi lodra,- tha tramieri.
Vetëm sonte, tha me vete Nameti. Mos vallë vetëm sonte?
U dëgjua zhurma e frenimit. Kukullat dualën jashtë.
-Ç'bëhet?- Pyeti tramierin.
-Po shtrojnë shinat për atje ku do të shkojmë. A nuk të thashë që sonte trami
është një lodër? Do të shkojmë diku ku nuk vijnë dot njerëzit.
Ta 10010 u nis përsëri. Përshkoi fusha e lugina, male e pyje, ku Nameti nuk
kishte shkuar kurrë. Një kukull me flokë të zinj, me një nishan të bukur mbi
buzën e majtë, i tha se quhej Ana dhe i kujtoi Anën e tij. Ajo do t'i thoshte
shumë gjëra të tjera, që Nameti nuk do t'i dëgjonte, se do të zhytej në
98 TA 10010 - numër trami
367