Revista Haemus nr. 30-32 - Libraria pentru toti

12 – wigwam - një lloj kolibe në formë kupole që përdorej nga fiset gjysmë-nomade
të indianëve të Amerikës
13 – toboggan – fjalë me prejardhje nga një fis autokton kanadez; sajë që përdoret
nga fëmijët (si rekreacion) por edhe për tërheqje nga të rriturit
14 – Autori aludon në vargjet e kriminelit të luftës, Radovan Karaxhiq
15 - H. R. Giger – piktor, skulptor, dizajner, arkitekt interieri, surrealist zviceran,
ideator i formës jetësore të trishtë (fantazi tmerruese) në filmin e mirënjohur klasik
të zhanrit fantastik “Alien”, për çka mori çmimin Oscar në vitin 1980. Në natyrën e
veprave të tij si fundamentale merret Estetika Biomekanike, një dialekt ndërmjet
njeriut dhe produkteve makinale, duke prezentuar një univers në vetvete, paralelisht
tmerrues dhe sublim.
S. Guraziu, 1999
Ripunuar dhe përgatitur për konkursin për poezi e pikturë, “Me Agim
Ramadanin, 2007”, prill 2007.
(Në këtë konkurs poema u cilësua dhe u shpërblye me vendin e parë, iu nda
Çmimi i Parë nga juria e konkursit. Konkursi është mbajtur më 28-29
qershor 2007 në Cyrih të Zvicrës).
Pasthënie nga autori
Pas disa gjërave kontributive për revistën “Haemus” (poezi, humoreska ose
ndonjë ese, që janë publikuar aty gjatë viteve), poema “Tempulli” është
rishkruar dhe përpunuar me qëllim që të publikohet poaty, në "Haemus", në
fillim të 2007-ës. Inspiracioni që të merrem rishtas me të më erdhi pasi
kryeredaktori (dhe miku im… Ardiani) gjatë një bisede më pati treguar se
në numrin vijues kishte në plan të përfshinte një bllok krijimesh kryesisht të
autorëve kosovarë me temën për luftën çlirimtare… ose kështu diç
përafërsisht, siç e kuptova atëherë! Nga ana tjetër (bashkëpunimi prej disa
vitesh, respekti i ndërsjell dhe qasja vëllazërore me Ardianin tashmë kishin
një frymë akademike të thjeshtësisë e të mirëkuptimit) disi sikur ndjeva se
duhet ta ngjallja këtë poemë për numrin e ri të “Haemus”.
Prova e parë të bëjë diçka, dështoi. Nuk u ndava i kënaqur me rezultatin dhe
mundin që ia kushtova, sepse unë i hyra punës, por siç rezultoi e doli në
dukje, jo aq suksesshëm. Më pastaj, në një email ia shpreha Ardianit
pakënaqësinë time me rezultatin përfundimtar. Ai nuk më tha gjë, mirëpo
unë e dinja se ai s’do të komentonte rreth zhgënjimit… nga unë vetë për
synimet e mia. Unë ia thashë atë që mendova për momentin, por kjo ishte
më shumë si shprehje e keqardhjes sime se “plani për të kontribuar
sadopak” në atë që ai kishte në plan për numrin e ri, më ra në ujë.
220