Revista Haemus nr. 30-32 - Libraria pentru toti

ERION TEMALI
Është lindur në Shkodër në vitin 1981. Është laureuar në drejtësi. Aktualisht
jeton në qytetin e lindjes, ku punon jashtë profilit për të cilin ka studjuar.
Ka bashkëpunuar si autor e përkthyes në veçanti me fletoret Ars dhe
Milosao. I pasionuar pas shahut, është ndër të rinjtë më të talentuar të
rrethit shahistik të Shkodrës.
Grija e kthimit
Atë ditë e la shegertin vetëm në shtëpi. Prindërit i kishin shkuar për
fundjavë në periferi të qytetit, pranë liqenit të madh. Si duket kishin filluar
seancat e gjata seksuale që kishin kohë pa i provuar.
Edhe pse nuk ishte hera e parë që e linte shegertin vetëm në shtëpi, atë ditë
ngurroi pakëz t’i thonte se nuk do kthehej mbrëmjes në shtëpi. Shegerti nuk
reagoi farësoj pas lajmit. Thjesht tundi kokën. Shegerti filloi të lagte lulet e
oborrit (egzotik), lulet ishin të vetmuara, të bukura e të kushtueshme:
Vetmia paguhet shtrenjtë zotni nëpërdhëmbi shegerti vetëm për veten e tij.
Duke dalë për dere iu kujtuan fjalët e babait që të sillej gjithmonë mirë me
shegertin.
Gjithë natën e kaloi me miqtë e vjetër që kishte muaj pa i parë, pasi kishte
qenë në perëndim. U tërbuan duke qeshur me historitë aventureske që kishin
kaluar, të ngacmuar pak edhe nga alkooli, nuk kishte gjë të ndalte të
qeshurat e shfrenuara që dilnin nga fundi i stomakut.
Kur u zgjua të tjerët ishin fjetur. Gojën e kishte helm nga duhani. Këmbët iu
morën pak, edhe pse pija kushedi sa kishte që i kish dalë, në moment iu
kujtua pallimi që kishte bërë me një mulate në Strasburg, “një çokollatë e
vërtetë” nëpërdhëmbi dhe mori një çokollatë mbi komodinë, për të
ëmbëlsuar gojën, pastaj shtoi: “Jeta është një kuti me çokollata” e pastaj
“Hallall e paç o Forrest Gamp”. Ora ishte 10 e 27 min. Nuk i trazoi miqtë,
por u nis direkt e në shtëpi. Dielli i fortë mesdhetar e bezdisi gjithë rrugën.
Kishte qëndruar vetëm 6 muaj në perëndim e megjithatë kalimtarët i
dukeshin komplet të huaj pak edhe të frikshëm. “Çfarë dua unë në këtë vend
mor vëlla” - nëpërdhëmbi. Ndërkohë kishte mbërritur në lagjen e tij.
Fëmijët loznin në të katër cepat, disa luanin futboll me porta të vogla e të
tjerë të armatosur me shishe uji lagnin njëri – tjetrin. Disa ishin në moshë
puberteti. Mori edhe ai një spruc uji në shpinë nga një fëmijë shtrembaluq ,
por nuk reagoi për të mos rënë pré e të qeshurave, të cilat nuk vonuan e
erdhën gjithsesi.
Porta e shtëpisë ishte vetëm dhjetë metër larg, duhej prerë rruga, një makinë
kaloi nxitimthi, e pudrosi në pluhur. U ndal para derës, kërsiti. Askush nuk
321