Revista Haemus nr. 30-32 - Libraria pentru toti

MOLLA DHE GJARPRI
Flladi u përkëdhelet frutave në degë,
Mjalti i tyre rreshkë nëpër buzë të Evës,
Ngjitet lart trungut gjarpri mishpërdredhës,
Në thellësi të shpirtit zëri i zemrës prekë.
Në Eden rrëfana lidhur në një tekë,
Këputet lëmshi i diellit, kridhet në një dredhës,
Zëri zbret prej së larti me një ton përqethës,
Gjelbërim i parajsës vjen gjithnjë tue u mekë.
Toka prek e ftohët këmbët lakuriqe,
Shtypet drita e syve në havan të kohës
Dhe parajsa mbetet shyt e pa përgjigje,
Fryjnë acare të ftohta përmbi shpinë të llohës,
Ndihet gjuhë e gjarprit që fishkëllen në brigje
E ngjeth farët e zeza bash në tul të mollës.
NATË ILIRE
Mbi Tarabosh shuen muzgu flakë e hire,
Në terr përzihen të butat rreze hane
E mbi liqe veç nji lundricë ardiane
Heshtjen ia përkëdhel natës ilire.
Qyteti fle i ndem në myshqe e fire,
Lëkundet mbi shpinë të ujnave, ia kande,
Malet të ulen shesh mbi zaje rane
Presin si në andërr agimin e endire.
Rozafa përmbi ujna feks kësaj nate,
Lëpin me vravashka valët e prarueme,
Valët që çohen shpejt si maja shpate.
Mandej ngadalë me duert e saj të irnueme,
Të bardhët gjinj letshëm i qet prej tisit,
Që t'ia thëthijnë me et pinjojt' e fisit.
313