Revista Haemus nr. 30-32 - Libraria pentru toti

Rri zgjuar sonte në kët' natë të zezë
Veç Ali Pasha.
ÇURLIKON MOMENTI
Po lidhen rrugët me gardhe argjendi,
Thyhet qelq i shpirtit çikë mbi asfalt,
Monotone kënga që na vjen nga lart,
Nëpër uj' e mjegull çurlikon momenti.
Trishtimin veshin maja e pullaze,
Currilat shtrydhin perden e tejdukshme,
Notojnë gjethe vorbullave të ujshme,
Ëndrra të blerta qendisur gjithë naze.
Kur qielli thyen ylberë nëpër rreze,
Dhe godet zemra dhimbshëm mbi kristal
E gjejmë veten mbyllur në një keze.
Mbas hapit të ujit që merr gjethe e fleta
E nuk ka dredhë që rrugën me ia ndalë,
Asgjë nuk kthehet, ndryshe s'ikën jeta.
NËNË TEREZA
Skeletet dergjen hijeve të agonisë,
Plagët kullojnë tej kapërcyellit të mugët,
Tamthat godasin fort kohën e rrugët,
Shthurur çdo shtek djerrit të varfërisë.
Në pellg të syve s' endet pikë loti,
Çerja që zverdh përkulet nën kumë,
Hijet zatetin zgavrrat valë shkumë,
E oqeanit skam çajnë n'zaje koti.
Klithma e mbytur leht' e kip të zezën,
Drita është larg diku pas shpinës së qiellit,
Dhe zëri në përçart thërret Nënë Terezën"
"Më jep forcë o Zot, ta shtyj tutje mandatën,
plagët t'i thajmë me mrekullinë e këndellit,
të dritës Sate hedhur përmbi natën."
312