Revista Haemus nr. 30-32 - Libraria pentru toti

Poemë
Këtu tek ju qahet dhe pihet duhan mre-ku-llisht!
i thashë barmanit, se shpesh, tek tryeza buzë dritares
natën vonë kam psherëtirë
duke menduar se ti je larg, larg dashuria ime
e s’do të të shoh më kurrë.
Kurse kjo „fytyrë e vajosur si ndonjë dryn”
Gulçonte e hukiste mbi gotë që ta mbushte me avull:
"Zotni, do të ishim të nderuar të qanit tek ne
do të ishim të nderuar të pinit duhan! Dhe, që të qajmë sëbashku,
për nderin tuaj, po i heq vetes dy shpulla!
Për nderin tuaj po i fut vetes edhe një shpullë të tretë!
Gjithsesi, në kulturën rumune qahet tejmase
Sepse, me nder jush, jemi një popull qaramanësh!”
Dhe e vuri butë kokën e tij prej engjëllushi plak mes gotash –
hënë mes kodrash të dëboruara.
E pijetorja qe plot: tre-katër burra në një tryezë
Kërrusur si urithët mbi tavlla.
(Fytyra të shtrembuara nga dhimbja
e të heshtura si në ëndërr).
Pastaj bujti mesnata, pastaj iku mesnata
dhe gungat nisën të dridhen, të ngrihen e të ulen,
sikur secili të kish nga një pulë deti nën tesha
me kthetrat ngulur mes brinjësh. Kurse barmani endej mes tryezash duke
kënduar:
„Po unë si të të harroj, harroj, harroj
kur puthja jote është kaq e ëmbël!”
Atëbotë pulat e detit nxorrën kokat nga jakat, si gjarpërinjtë,
flamuj me xhufka të kuqe pranë secilit vesh, flamuj të ndyrë, me mjekërza
dhe vajet kalonin si lypësa nga një tryezë tek tjetra:
"Glu-glu-glu, Maria, pse më le?
Glu-glu-glu, Maria, pse ma drodhe?
Glu-glu-glu, Maria, për ty mbajta burgun!
Glu-glu-glu, Maria, si t’ia bëj me pesë fëmijë?"
E çdo tryezë
qe si një shtëpi
me tre-katër qyngje që tymosin
e ne pinim me bërrylat mbi çatira.
65