01.06.2013 Views

Revista Haemus nr. 30-32 - Libraria pentru toti

Revista Haemus nr. 30-32 - Libraria pentru toti

Revista Haemus nr. 30-32 - Libraria pentru toti

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

GEORGE ISTRATE<br />

Njeriu i ndërprerë<br />

(Poemë dramatike)<br />

460<br />

Motto:<br />

Trup që falë fjalëve rron ti<br />

varre janë librat e mi<br />

bardhë ngritur mbi ledh me dhé<br />

janë i vogëlthi im mauzolé.<br />

(g.i.,4 prill.2003)<br />

ZOTI: … jam pafundi i panisur...<br />

I PALINDURI: Po ti ku je, mëmë e askujt? Dora ime e vogël nuk të cek, si<br />

zambaku kënetën. Eja, nëm ushqim, që të jem, të bredh në tingull, nëm<br />

veshë të të dëgjoj se si më lind nëpër trandjen e dhembjes. Mos ki droje nga<br />

unë ngaqë të ngjaj. Një gozhdë ngul në qiell kryqin tim të pandodhur dhe të<br />

lagur prore në lëngun embrional të shkëputjes. Nëm himne ta dëgjoj edhe<br />

unë tingullin e jetës dhe eja brenda meje, në shpellën e prehërit tënd të<br />

shumëlavduar.<br />

ATI: E kam mbuluar llampën me mushkëritë e mia të shpërthyera. Zoti ishte<br />

shëndoshë e mirë. E dërgoi kumtin, të cilin e zmadhova nën një lupë-femër.<br />

I PALINDURI: Jam ende rënkim, jam ende bërthamë, jam ende natë<br />

sferike…<br />

NËNA: Pata nisur të të mbaroj dhe pikërisht po t'i sajoja qepallat, sepse aty,<br />

tek unë, kish mbetur ende pak dritë.<br />

I PALINDURI: Më pjerrnin disa zogj të çuditshëm prej avulli të imët dhe<br />

rrëshqita në ujin e amëshuar...<br />

NËNA: E plagosur është dita nga jashtë – nga brenda është e bardhë si<br />

qumështi im…<br />

ATI: I fajshëm është çasti – rrudha e kohës e keqe! E kam djegur urën mes<br />

fjalëve, i kam lëpirë thembrat e shqyera udhëve dhe jam kthyer në frerin tim<br />

të ndryshkur, duke e zvarritur mishin nëpër kalbësitë e jetës.<br />

NËNA: Syri m'u valua duke këqyrur nër ovula. Ti ku je dhe ku pluskon, bir i<br />

shqetësuar? Kam rroba të vogla të të vesh, por nuk i kam eshtrat e tua, as<br />

supet e tu. Kam qumësht që e derdh nëpër monopatet e botës. Ti ke qiellin<br />

tënd të rrumbull mbi të cilin as ëngjëjt nuk guxojnë të flatrojnë.<br />

ZOTI: Jam Pika E Vetme në Pafundësi. Rënkimi im është tërmet. Ndjej frikë<br />

nga vetvetja; përmes pasqyrash shihen copëzat e ish-kohës. Para se të jem, nuk<br />

kam qënë asnjëherë. Jam mik me përjetësinë. Mosqënia juaj njerëzore më<br />

përket, ajo rindez krejt terrin. Oh, sa e dhimbshme qënka të mos kesh hije…<br />

I PALINDURI: Ç'natë e gjatë m'i mbulon tëmthat? Rëndshëm punoj në

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!