Revista Haemus nr. 30-32 - Libraria pentru toti

pllaqi, të shtypur, budallaqe, të troçtë, kaba. Bathore: gati-gati shqiptohet
Bythore.
Simetria që kërkohet si mbështjeje për të mbajtur imazhin është “tironsi” i
vjetër, denbabadenasi. Ndërkohë që ne e dimë se ky tirons s’ është kush
tjetër veçse hallvaxhiu injorant, me brekushe e tespie. Është njëlloj sikur
njurorkesit të sotëm t’ i vendosësh për balancë indigjenin e djeshëm me
pupla në kokë e tatuazhe në shpinë. E gjithë kjo urrejtje e ka zanafillën tek
thika e Kainit...
4.
Por, me të vërtetë, ku e çoi thikën Kaini pasi vrau vëllanë, Abelin? E nguli
në mishin e tokës dhe ende s’gjendet dora ta shkëpusë andej? Apo mos vallë
kjo thikë është tjetërsuar dhe ka marrë pamje e dukje të tjera? P. sh, a mos
vallë është selvi e mbirë pranë varreve, pranë kishave? Apo mos është
modernizuar dhe ka marrë pamjen e një bajonete karabine, apo është bërë
majë rakete?
Po sikur të hamendësojmë se është flakur në det dhe, siç thotë në një poezi
Robert Sabatier, është bërë peshkaqen që vërtitet detrave dhe oqeaneve?
Apo, mos vallë, ajo thikë s’ është pos tjetër veçse habia jonë e shfaqur në
formën e një pikçuditëseje (!) ? S’ e dimë.
5.
Më vjen në hatër një shprehje e Diktaturës: shqiptari është i lidhur me
atdheun si Anteu me tokën. Cok tek figura mitike e Anteut kemi
shëmbëlltyrën më të mirë se si simboli tjetërsohet në të kundërtën e vet, në
diabol.. Anteu ishte biri i tokës, vendaliu. Në të gjitha ftillimet mitike
këmbët e tij përfytyrohen si rrënjë pemësh, a zarzavatesh, të lidhura
pazgjithshëm me tokën. Toka i ushqen me plehun e vet këto rrënjë, i rrit, i
zhvillon. Aty qëndron dhe forca e tij mitike, tek toka. Të gjithë nacionalistët
janë kapur pas ikonës së tij. Ta duam atdhenë si shqiponja folenë. Atdheu
është krijuar nga hiri i të parëve. Anteu është heroi i klisheve të gatshme,
rutinori, i frikuri, provinciali.
Ndërkohë Ikari është kuturisësi, aventurieri, ai të cilit shtëpia i bëhet varr
dhe mëton hapësirat e gjera. Sigurisht dëshirat e tij mund të kenë krahë të
dobët fluturash, krahë të lidhura me dyll bletësh. Ai edhe kur është rrëzuar
“bëlldym” përmbi tokë, krahët e balonës së tij s’ kanë bërë gjë tjetër veçse
kanë lëvizur ujrat e fjetura të moçaleve rutinorë të tokës. Ikari s’ ka varr.
Toka e Anteut është shtëpia e qenies, kurse qielli i Ikarit është hapësira e
fantazmave. Anteu ka lenë nga pas djepe, Ikari ka lënë më shumë varre.
436