Revista Haemus nr. 30-32 - Libraria pentru toti

Avrupa “bënte plane” të përtej-oqeaneve
të nënshtronte ata me tomahawk 10 , me bumerang 11
ashtu dy kontinente pushtohen, shumë ishuj e thesare
pse t’mos lësh në mjerim një karabahçe
s’ke kohë të humbasësh me pashallëqe
të shesësh trimëri me nizamë, me kapedanë
ata nuk besojnë në zbulues botërash, asnjë sulltan
në kolumbianë - fat i mirë pra – se ndryshe keq
t’iu tekej osmanlinjve të shtiren ameriganë
mrekulli që nuk dinë, nuk janë –
përtej oqeanit lëkurëkuqtë në wigwam 12
më tutje engjëjt aborigjinë australianë
ngritni vetëm pak sytë ju të verbër evropianë
dilni nga kjo errësirë mesjete, mprehni ëndrrat
nisni veloret; çfarë pret ti kokëmadhi Amerigo
mos shiko asnjë sulltan, mos u huto… më mirë çajë detin
injoro ethet aziatike, koshmaret ballkanike
zjarrin ndër veshkë të nënës Evropë
se një veshkë nuk është zemër (bënë dhe pa një)
brengat fundosi mes gjinjsh të zonjave
kur të pudrosen toaleteve të Berlinit, Vjenës
mos ke dert, me pak diplomaci ato ia dalin
(për një vezir do bëjnë punë buzëqeshjet e sisëbardhave,
parfumet e shtrenjta, muzikat e salloneve)
dhe ushtritë e sulltanëve thjesht do mrizojnë
aty ku janë… në Ballkan!
VI.
Dhe ja… tash
Evropë, prapë si dikur
zhurmë e trishtë, llahtari,
klithma nga një skaj në tjetrin,
vaje rrënqethëse nga zemra e tokës,
miliona dridhje, miliona shkundje e lëkundje
baltës rrahur nga lloj-lloj thundrash, miliona eho,
miliona gjëmime përvidhen damareve
nëpër mote e motmote barten, tërhiqen, rrëshqasin
në këtë fundshekull, si në tobogan 13
shpalosje e një turpi të ri – njollosur, faqepërlyer
histori, justifikuar nga neo-gjeneralë
ushanka gjithfarëngjyrëshe, hije fantazmash
bekuar nga fustanellëzinj të kërleshur
në emër të Tempullit, të populizmit të verbër
214