Revista Haemus nr. 30-32 - Libraria pentru toti

PËR TË QESHUR E PËR TË QARË
DE RÂS ŞI DE PLÂNS
ASTRIT CANI
Habia kulturore
Tirana-Milano solo andata
Herën e fundit që ishem në Tiranë (fama e ngjyrave të Tiranës i ka ndezë
shum trune mes italianëve truthatë), më thanë se rruga Myslim Shyri ishte
orientue seriozisht kah nji binjakëzim me rrugën Montenapoleone të
Milanos. Bukur, apo jo! Unë në Milano jetoj, mirëpo nuk di pse nuk më
gëzoi ky lajm. Më gëzon kur bahet nji rrugë e re, dhe mirëmbahet për kah
ana estetike. Amà rruga Montenapoleone e Milanos nuk asht kulmi i
kulturës italiane, dhe nuk dashurohet prej milanezëve. Të cilët tashma as ata
vetë nuk mund të blejnë nji palë këpucë aty, dhe u hapin shtegun klientave
nga Japonia dhe ndoj vend tjetër. Asht simbol, kjo rrugë. Simbol i së vetmes
industrí që i ka mbetë Italís, pasi i kanë dështue tana tjerat, industria e
modës. Nuk ka fare randësi mendimi im, mirëpo, të zotin e rrugës, pra
padronin moral të saj, nuk e ka pyet kurrkush. Unë s'di ç'mendim do kishte
pasë Myslimi, të cilin asht pak vonë me e pyet, sikur emni i tij të lidhej me
emnin e Armanit apo Valentinos, që sigurisht nuk mund të quhen burra me
namuz, simbas botëkuptimit të Myslimit. Myslimi, sigurisht nuk asht
kondra vetrinave sexy, nuk asht kondra të veshunit firmato, por mbase nuk
ka luftue për 'to, dhe nuk do dojte që emni i tij t'u bante strehë atyne
vlerave. Jazek, do kishte thanë Myslimi, jazek!
Njeriu
Në nji periudhë m'u kujtojte shpesh se insani, ose njeriu simbas arabishtes,
asht pak edhe insane, i lojtun nga fiqiri, simbas anglishtes.
Ku me lexue
Njani nga lexuesit që ishin te promovimi i librit tim në nji showroom të
Milanos, më pyeti, mbasi e kishte ble librin, se përse duhej edhe t'a lexojte
ate. Sigurisht, pyetja asht krejt me vend. E randë asht me i ble librat, por me
68