Revista Haemus nr. 30-32 - Libraria pentru toti

BISEDAT HAEMUS
CONVORBIRILE HAEMUS
Homo Balcanicus
ose
një bisedë e shkrimtarit FLURANS ILIA me poetin slloven me
prejardhje boshnjake ESAD BABAÇIÇ
Festivali III. Ndërkombëtar i Poezisë “Poeteka”
Durrës, Maj 2007
Pas disa gotave me verë të bardhë, bashkërisht, nga restoranti jemi kthyer
në hotel. Dielli i pasdrekes djeg pamjen e turbullt të çatisë përballë dritares
së dhomës, mbi të cilën një bashkësi pëllumbash qëndrojnë të strukur,
squkës, dhe të pagojë. Esad Babaçiç, poeti me origjinë boshnjake, i ardhur
nga Sllovenia, më tepër i përngjan një basketbollisti me trupin e vet gjigant
dhe veshjen sportive. Koka e tij e qethur në nivelin zero, mban statusin e një
ikone të muzikës pank, pa lidhje fizionomie me portretin e “mendimtarit”,
që jemi mësuar të kërkojmë më kotë në antologjitë e poezisë. Muzika gjallon
në kompjuterin e tij. I pagojë, ai noton në përhumbjen e asaj që përgatitet të
thotë më pas. Përthith fjalët dhe muzikën e këngës “Chelsea Hotel” nga
Leonard Cohen, ndërsa përgatis pyetjet për bashkëbisedimin tonë. I kërkoj
ta uli pak volumin e baladës, që më ngulet mu si thumb blete në llapën e
veshit, duke mos më lënë hapësirë përqendrimi, por, ai kundërshton.
“Harroje,” thotë. “Pa muzikë nuk mund të përqendrohem në këto çaste. Ne
jemi të shëmtuar, por fatmirësisht, me vete kemi muzikën.”
Çfarë është vargu për ju?
Urë për në përjetësi. Vendi ku shpirti im prehet.
Çfarë nënkupton poezia, veçanërisht, për popujt ballkanik?
Mendoj se poezia për ballkanasit ka përmasa të tjera, akoma edhe më të
mëdha se pjesa tjetër e Evropës. Ne jemi njerëz të “sëmurë” nga ndjenjat.
Ne jemi njëkohësisht përçues të emocioneve të reja.
335