Revista Haemus nr. 30-32 - Libraria pentru toti

Enton Panariti: Mund të them se lashë shumë miq dhe pata fatin të gjej
miq të tjerë, ndonëse më të pakët në numër, por mjaft të rëndësishëm në
thelb. Malli luajti te unë rolin e parzmores, që është prej hekuri dhe e rëndë,
por gjithaq e domosdoshme kur beteja është e ashpër. Sa për kthimin...
kthehem në Shqipëri çdo vit.
Revista Haemus: Përshkove një kalvar të vërtetë derisa fitove të drejtën
për të studiuar në Shkollën e Lartë të Arteve. Ndodhte shpesh që individë pa
kurrfarë dhuntish (talente që premtonin, që kishin prurje etj) pushtonin
shkollat e larta vetëm falë prejardhjes biologjike a fisnore. Mendësia jonë
qe stërvitur të besonte se ai që nuk fiton s’ka miq, ose s’ka talent. Gjithsesi,
ishte një përmasë e të qënit fatkeq, ose i pafat. Çfarë ndodhi me krijimtarinë
tënde gjatë atyre viteve të stërgjatë që, më në fund, të hapën rrugën jo vetëm
drejt shkollës, por edhe drejt një mënyre të pikturuari që tani shquhet e
vlerësohet lart?
Enton Panariti: Ishte një periudhë e ngarkuar me shumë pengesa të natyrës
burokratike, mirpo ato pengesa thjesht më shtonin durimin dhe
këmbënguljen. Pikturoja dhe vizatoja portrete dhe figura njerëzish, sepse të
atilla ishin kërkesat e kohës për pranim në Akademinë e Arteve. Jam i
bindur që ato punime më kanë shërbyer shumë në vitet e mëvonshëm.
Revista Haemus: Cilët nga emrat e njohur të kohës njohe nga afër? Cilët
kanë qënë e mbase janë ende mjeshtrat (bashkudhëtarët) e tu?
Enton Panariti: Nga piktorët shqiptarë, pakashumë të gjithë, por do të
veçoja G. Lekën, E. Ramën, K. Zoraqin, B. Ahmetin, të cilët kanë qënë
edhe pedagogët e mi në kohëra të ndryshme.
Revista Haemus: Si rrjedh një ditë e zakonshme e Panaritit në Mërgim –
duke përftuar si të tillë edhe hapësirën ku vetiu mbijeton artisti, pra jo
thjesht mërgimin gjeografik apo historik?
Enton Panariti: Ditën time këtu nuk do ta ndaja e ta prisja në copëza të
parapëlqyera, megjithëse të tilla ka, por dielli lind e perëndon në të njëjtin
drejtim, si kudo. Krijimtaria është pjesa më e rëndësishme e ditës sime dhe
në këto vite e kam pasur të bollshme.
Revista Haemus: A je në lidhje me artistë të tjerë që jetojnë në diasporë?
Cila është marrëdhënia jote e tanishme me Shqipërinë? Gjatë vizitës më të
freskët në Tiranë, a gjete gjurmë të fëminisë e të rinisë së hershme, apo t’u
453