Revista Haemus nr. 30-32 - Libraria pentru toti

Personalisht si poet, çfarë jeni rekur të thoni nëpërmjet poezisë tuaj, a
është ajo një përpjekje për pastrim nga papastërtia shoqërore, një
manifest politik, apo thjesht është një marshim gjuhësor në zemër të
(qenies) Homo Balcanicus?
Që të jem i sinqertë nuk ka qenë as njëra, as tjetra. Ose, që të jem më i saktë
në shpjegim, nuk jam aq i aftë të perceptoj gjendje të tilla në vetëdijen time
poetike. Aktualisht jam në procesin e pastrimit të vetvetes. Pastrim që po e
kryej nëpërmjet poezisë.
Si ta kuptojmë fjalën pastrim i vetvetes?
Në jetë, njeriu është i rrethuar nga shumë papastërtia. Ujëra të ndotura kanë
qarkuar shtegtimin tim. Nëpërmjet rrjedhës poetike, jam në kërkim të
ujërave të kthiellta, ku çdo guralec në veçanti duhet të jetë i dukshëm në
shtratin përfund.
Nuk besoni se ky fokusim në detaje është një pengesë drejt një pamje më
universale?
Aspak. Unë jam. Ne jemi, universal. Të gjithë së bashku, miku im.
Njëherazi, të gjithpërfshirë, me identitetin tonë të përbashkët si ballkanas,
me karakteristikat e veçanta si individë.
Cilat janë këto karakteristika të veçanta?
Ne jemi gjaknxehtë. Por kjo ka një të mirë në vetvete, sepse tregon që jemi
njerëz të ngrohtë në shpirt. Ky është edhe ndryshimi thelbësor, besoj, midis
Ballkanit dhe soditjes cinike (të akullt) të Evropës së civilizuar. Ma bëj
hallall, por, për hir të së vërtetës, më duhet ta theksoja këtë.
I nisur nga kjo pikë, si e shihni të ardhmen e popujve tanë në Bashkësinë
Evropiane?
Shoh të ndërtohen akoma më tepër Hotele turizmi, nga sa janë ndërtuar gjer
më tash, përgjatë brigjeve të detrave që lagin gadishullin. Rrugicat me
kalldrëm që përshkojnë lagjet e veçanta karakteristike, i shoh të pushtuara
me Piceri dhe Fast Food, të ngjeshura njëra pas tjetrës. Motoçikleta që
prodhohen në perëndim i përshkojnë këto rrugica, ndërsa firmat e
Automobilave të mbrame (që vijnë edhe ato, po nga perëndimi nëpërmjet
autorrugëve ndërkombëtare), e elektrizojnë më tepër pamjen eksituese të
336