Revista Haemus nr. 30-32 - Libraria pentru toti

parë? Jo! Se atje është abcëja e jashtme e shenjave të dukshme e sistemit të
madh të poetit. Te gjendja shpirtërore na del Butrinti si një vlerë e lashtë si
topikë e brendshme por edhe si një diskurs e formë këndimi, duke theksuar
ambiguitetin. Ani se lidhja mes përmbajtjes dhe formës nuk është e
drejtpërdrejtë dhe arbitrare, fjala Butrint fsheh në këtë rast dy e më shumë
kuptime:
Aty koha njësohet mbrapsht
me zbulimin e mbulimeve
duke e lodhur kujtesën
se e shkuara është e ardhshmja (poezia Butrinti)
Ta shohim tash nistoren c, ç’na sjellë ajo. Asgjë më shumë se dy fjalë, njëra
prej tyre e përsëritur tri herë:
Cing
Cing
Cing
Cingërrimë (poezia Cing)
A mund të zbërthehet e shikohet nga brenda më shumë kjo poezi? Dhe në
fund të fundit a është kjo poezi? Po! Kjo është poezi e mirëfilltë. Ndoshta
pa gjetjen e tillë të kësaj fjale dhe radhitjen në varg, alfabeti shpirtëror,
gjendja shpirtërore siç thash më lart, nuk do të funksiononte.
Cing, cing, cing- cingërrimë, tingëllon diçka brenda personazhit
lirikotragjik të Hamitit. Te ky personazh edhe kur duket që nuk funksionon
asgjë, brenda tij dëgjohet diçka, krijohet një alarm. Ky alarm shpirtëror
është domethënës, për të rifilluar diçka, për të pasur kujdes, për t’u zgjuar
nga ndërdija, për të aguar një mëngjes, për të lindur një ide, një fjalë, një zë
– cingërimë. Pastaj të gjitha tjerat vijnë: Çelësi (Si do ta zgjidhë gjuhën / Ku
ka çelës ka edhe dry?/, vjen Dimër (Përsëritja përsëritet përsëri - një
aliteracion model), për të ardhur te Dhjata (O Nanë!) para se të vjen
Egërsia kur atëherë “ngrica ngrit pushtetin”, për të hyrë në Ëndërr, kur i
kërkohet që para se të zhytet aty (dhe ajo është si vdekja vet) të jetë i dlirë si
loti (Hyra në lëkurën time, i shtypa kujtimet, e fshiva kohën, të jem i pastër
si loti në mbarim.), sepse do të vijë Frika:
Je bir i nevojës jashtë të nxori dheu
Kur në këngë lotuese u mbështoll Atdheu
Varret të shërojë të zgjohet nga shpresa
Ti je i lavdit që të krijoi mungesa
267