Codeerhandboek ICD-9-CM 2011 / 2012 - Ministerie van Sociale ...

Wij verwijzen naar hoofdstuk 8 « Aandoeningen van het respiratoir systeem » voor méér details in dit
verband.
Ter herinnering wordt pulmonale hypertensie nooit bijkomend gecodeerd in het kader van linker- of
globaal congestief hartfalen (cf. supra: 428.0/1 ± 428.2–4x).
Voorbeeld 7 22a:
Bij een COPD-patiënt van 52 jaar noteert de internist in het medisch dossier: COPD met secundaire
pulmonale hypertensie. Er is hier nog geen sprake van hartdecompensatie.
Wij coderen:
1. 491.20 “Obstructive chronic bronchitis, without exacerbation” (COPD zonder exacerbatie)
2. 416.8 “Other chronic pulmonary heart diseases – Pulmonary hypertension, secondary”
(Andere chronische pulmonale hartaandoeningen – Secundaire pulmonale hypertensie)
Voorbeeld 7 22b:
Diezelfde 52-jarige patiënt wordt een tweetal jaar later opgenomen omwille van een COPD-opstoot. Op
dit ogenblik vermeldt de internist in zijn besluit manifeste tekenen van rechterhartfalen.
Correcte codering is nu:
1. 491.21 “Obstructive chronic bronchitis, with (acute) exacerbation” (Obstructieve chronische
bronchitis met (acute) exacerbatie)
2. 416.9 “Chronic pulmonary heart disease, unspecified – Cor pulmonale (chronic) NOS” (Nietgespecificeerde
chronische pulmonale hartaandoening – (Chronisch) cor pulmonale,
niet nader omschreven)
Zeldzamere oorzaken van chronische pulmonale hypertensie zitten vervat in codereeks 416 en
omvatten:
416.0 “Primary pulmonary hypertension” (Primaire pulmonale hypertensie)
416.1 “Kyphoscoliotic heart disease” (Kyfoskoliotische hartaandoening), waarbij de
pulmonale hypertensie een gevolg is van het restrictief longlijden
Andere aandoeningen van de pulmonale circulatie zijn terug te vinden in categorie 417 “Other diseases
of pulmonary circulation” (Andere aandoeningen van de longcirculatie). Andere longaandoeningen
worden ondergebracht in hoofdstuk 8 « Aandoeningen van het respiratoir systeem ».
1.4. Cardiomyopathie [425]
Cardiomyopathie betekent letterlijk ‘ziekte van de hartspier’. Hiervan bestaan meerdere vormen zoals
hypertrofische obstructieve cardiomyopathie (HOCM), dilaterende cardiomyopathie – ook wel
congestieve cardiomyopathie genoemd – en restrictieve cardiomyopathie. Al deze vormen kunnen
uiteindelijk tot hartfalen aanleiding geven.
De term ‘cardiomyopathie’ mag niet worden gelijkgesteld met hartlijden wat veel minder specifiek is.
Typische vormen van cardiomyopathie zijn deze gerelateerd aan langdurig alcoholgebruik (425.5
“Alcoholic cardiomyopathy” (Alcoholische cardiomyopathie)) en deze beschreven als congestieve,
constrictieve, hypertrofische of obstructieve cardiomyopathie (425.4 “Other primary cardiomyopathies”
(Andere primaire cardiomyopathieën)). De symptomen van deze laatste zijn hoofdzakelijk identiek aan
deze van congestief hartfalen. Beide pathologieën gaan overigens frequent gepaard met elkaar.
Aangezien de behandeling in dergelijk geval meestal gericht zal zijn op het congestief hartfalen, zal
428.0 “Congestive heart failure” (Congestief hartfalen) als hoofddiagnose worden meegegeven, met
425.4 als nevendiagnose.
Cardiomyopathie met een andere onderliggende oorzaak kan het gebruik van twee codes rechtvaardigen.
Voorbeeld 7 23:
a) Cardiomyopathie t.g.v. amyloïdose:
277.3x “Amyloidosis” (Amyloïdose)
425.7 “Nutritional and metabolic cardiomyopathy” (Voedings- en metabole cardiomyopathie)
b) Hypertensieve cardiomyopathie:
402.xx “Hypertensive heart disease” (Hypertensieve hart-ziekte)
425.8 “Cardiomyopathy in other diseases classified elsewhere” (Cardiomyopathie bij andere,
elders geclassificeerde aandoeningen)
Handboek ICD-9-CM Codering
2011/2012 officiële versie
176