Codeerhandboek ICD-9-CM 2011 / 2012 - Ministerie van Sociale ...

4.2.1. Acute nierinsufficiëntie
Acute nierinsufficiëntie wordt gedefinieerd door een plotse (binnen enkele uren of dagen) stopzetting of
acute daling van de glomerulaire filtratie van de nier, die leidt tot verstoringen van de fysiologische
nierfuncties zoals de excretie van stikstofhoudende stoffen van het katabolisme, de water- en
elektrolytenhuishouding en de zuur-baseregeling.
De omstandigheden of oorzaken zijn multipel: rhabdomyolyse (val, ongeval, brandwonde),
hypoperfusie, nefrotoxische of infectieuze producten, immunologische stoornis, intra-vasculaire
coagulatie, obstructie van de urinewegen (bijv. lithiase). Ze kan ook deel uitmaken van multiorgaanfalen
(MOF), bij een traumatische of chirurgische shock.
De clinicus maakt vaak een onderscheid volgens oorzaak in prerenaal (hypoperfusie, deshydratatie,…),
renaal en postrenaal (obstructie van de urine-afvoer) maar dit kan niet als dusdanig worden gecodeerd.
De onderliggende pathologie dient afzonderlijk te worden gecodeerd.
De behandelende arts echter bepaalt de klinische diagnose van acute nierinsufficiëntie, die moet
vermeld staan in het medisch dossier om gecodeerd te worden.
De RIFLE-classificatie die internationaal gebruikt wordt op intensieve zorgen, werd tot en met 2011
exclusief gebruikt om de graad van de acute nierinsufficiëntie correcte te kunnen coderen. Deze RIFLEclassificatie
is gebaseerd op zowel relatieve als absolute biologische en klinische criteria. De hoogst
behaalde graad op basis van één van deze criteria is bepalend.
Tabel 10 1: RIFLE classificatie (enkel bij volwassene te gebruiken)
Definitie
Risk (R)
Injury (I)
Failure (F)
Serum
creatinine
x 1.5
x 2
x 3 or ≥4mg/dl
GFR
- 25%
- 50%
- 75%
Handboek ICD-9-CM Codering
2011/2012 officiële versie
Urine Output
ICD-9 omschrijving