Codeerhandboek ICD-9-CM 2011 / 2012 - Ministerie van Sociale ...

94x.1x: Eerste graad of erytheem
94x.2x: Tweede graad, met blaren en/of epidermisverlies
94x.3x: Derde graad, met verlies van de cutis over de gehele dikte (= ‘full-thickness
involvement’)
94x.4x: Diepe necrose (diepe derde graad) zonder verlies van een lichaamsdeel
94x.5x: Diepe necrose (diepe derde graad) met verlies van een lichaamsdeel
2.1. Eerstegraads brandwonden
Deze letsels zijn beperkt tot de buitenste laag van de epidermis en worden gekenmerkt door roodheid
(erytheem) en een verhoogde gevoeligheid. Een eerstegraads brandwonde heeft geen beduidende
invloed op de vochtbalans van het lichaam.
2.2. Tweedegraads brandwonden
Deze brandletsels treffen een al dan niet diep gedeelte van de dermis. Diepe tweedegraads
brandwonden genezen vrij traag en vormen een typische haard voor infectie. Hypertrofisch
littekenweefsel komt frequent voor na genezing van deze letsels (cf. § 3.2).
2.3. Derdegraads brandwonden
Bij dit type brandwonden is de volledige huid getroffen, waardoor de beschermende functie volledig
verdwenen is. Necrotisch weefsel veroorzaakt volumedepletie met systemische weerslag. Bovendien
vormt de brandwonde een ideale haard voor de groei van pathogene kiemen. Deze factoren zijn vaak
levensbedreigend.
Diepe derdegraads brandwonden zijn gekenmerkt door onderliggende necrose met getromboseerde
bloedvaten. Het vierde cijfer (4 of 5) wordt toegekend in functie van het verlies van een deel van het
lichaam.
De bepalende factor voor de genezing is de bloedtoevoer. Zones die rijk bevloeid zijn, zoals
haarfollikels en zweetklieren, maken een grotere kans tot reëpithelisatie.
Het toekennen van de graad van ernst van de brandwonden behoort toe aan de behandelende
geneesheer. Bij twijfel of onduidelijke informatie moet die geconsulteerd worden!
3. Volgorde van codering van brandwonden
3.1. Actuele brandwonden [940–947]
Onder de term ‘actuele brandwonden’ (= ‘current burns’) verstaat men acute, niet-geheelde
brandwonden alsook necrose van de huid t.g.v. brandletsels. Het is toegelaten om dergelijke letsels,
hetzij als hoofd-, hetzij als nevendiagnose, herhaaldelijk te registreren tijdens verschillende
ziekenhuisverblijven, ongeacht of de patiënt ononderbroken in het gezondheidszorgmilieu verblijft of
niet.
Het is hier alleen de aard van de brandwonde(n) die de codering gaat bepalen.
Bij brandwonden op dezelfde uitwendige anatomische locatie (identieke vijfcijfer code), maar met een
verschillende graad van ernst, wordt enkel de zwaarste graad (= het hoogtse vierde cijfer) geregistreerd.
Zijn er brandletsels ter hoogte van verschillende uitwendige anatomische regio’s tegelijk aanwezig, dan
worden deze in dalende volgorde van ernst gecodeerd.
Voorbeeld 17b 1:
Een patiënt met brandletsels van zowel eerste als tweede graad ter hoogte van het onderbeen wordt
gecodeerd met:
1. 945.24 “Burn of lower limb(s), second degree, lower leg” (Blaren, epidermisverlies -
oppervlakkige tweedegraads brandwond- van onderbeen)
Handboek ICD-9-CM Codering
2011/2012 officiële versie
381