Codeerhandboek ICD-9-CM 2011 / 2012 - Ministerie van Sociale ...

17
Trauma’s en vergiftigingen
a) Trauma’s en ongevallenletsels
De letsels door ongevallen maken deel uit van het vrij exhaustief hoofdstuk 17 van ICD-9-CM. Deze
letsels worden in volgende secties ingedeeld:
800–829: Fracturen
830–839: Luxaties
840–848: Verstuikingen, verrekkingen en spierscheuren
850–854: Intracraniële traumata (behalve schedelbreuken)
860–869: Inwendige letsels
870–897: Open wonden
900–904: Letsels van de bloedvaten
905–909: Laattijdige gevolgen van traumata, toxische effecten, e.a.
910–919: Oppervlakkige letsels
920–924: Kneuzingen
925–929: Crush-letsels (o.m. verpletteringen)
930–939: Letsels t.g.v. vreemde voorwerpen in een natuurlijke opening
940–949: Brandwonden
950–957: Letsels van zenuwen en ruggenmerg
958: Vroegtijdige verwikkelingen van traumata
959: Andere en niet-gespecificeerde ongevallenletsels
990–995: Andere effecten van externe oorzaken
995.5/8x: Kinder- en volwassenmishandeling
De brandwonden (categorieën 940–949) worden in hoofdstuk 17b besproken.
1. Coderen van ongevallenletsels
Het eerste criterium voor het coderen van traumata (in brede zin) is het type letsel; het tweede criterium
is de anatomische locatie.
Letsels die in verschillende van hogervernoemde categorieën kunnen worden ondergebracht, moeten
apart worden gecodeerd, tenzij een combinatiecode voorhanden is.
Algemene en vage codes voor multipele traumata mogen enkel en alleen gebruikt worden wanneer het
medisch dossier onvoldoende informatie biedt, bijvoorbeeld bij overname van een polytraumapatiënt uit
een ander ziekenhuis. Wanneer gedetailleerde informatie beschikbaar is, moeten specifieke codes
worden gebruikt.
Bij polytrauma moet de meest ernstige diagnose als hoofddiagnose worden gecodeerd, of m.a.w. die
diagnose die de meeste aandacht/zorgen heeft vereist. Vervolgens worden de letsels in dalende
volgorde van ernst meegegeven.
Bij twijfel geldt het oordeel van de behandelende geneesheer.
Voorbeeld 17a 1:
Een man van 30 jaar wordt na een motorongeval opgenomen met een drietal open wonden ter hoogte
van de rechterarm en een open bimalleolaire enkelfractuur rechts. Het medisch dossier vermeldt verder
dat het gaat om een flapwonde ter hoogte van de rechterbovenarm en twee vrij oppervlakkige
schaafwonden op rechterelleboog en -voorarm.De enkelfractuur is de ernstigste diagnose en de andere
verwondingen zijn voldoende gedocumenteerd. Men codeert bijgevolg volgende diagnosen:
1. 824.5 “Fracture of ankle, bimalleolar, open” (Fractuur van enkel, bimalleolaire fractuur, open)
2. 880.03 “Open wound of upper arm, without mention of complication” (Open wond van
bovenarm, zonder vermelding van complicatie)
3. 913.0 “Superficial injury of elbow, forearm, and wrist: abrasion or friction burn without mention of
infection” (Schaafwond van elleboog, onderarm en pols, zonder vermelding van infectie)
E-codes en procedurecodes komen later aan bod en worden hier derhalve weggelaten.
Handboek ICD-9-CM Codering
2011/2012 officiële versie
356