Codeerhandboek ICD-9-CM 2011 / 2012 - Ministerie van Sociale ...

De therapie bij ondervoeding bestaat meestal uit toediening van bijkomende voeding via orale, enterale
of parenterale weg.
Parenterale voeding is een manier voor het aanleveren van voedingsstoffen als het via de orale en enterale
weg onvoldoende of onmogelijk is. Dit gebeurt via een katheter in een centrale of perifere vene.
Totale parenterale nutritie (TPN) bestaat uit hoofdzakelijk vetten, koolhydraten en aminozuren. De samenstelling
is afhankelijk van de toestand van de patiënt. TPN wordt ofwel in de apotheek aangemaakt of
is vooraf bereid door een farmaceutische firma.
Een parenterale voeding of een hyperalimentatie moet twee van de drie voedingsstoffen (koolhydraten,
proteïnen, lipiden) bevatten, waaronder verplicht proteïnen of aminozuren. Een perfusie van Glucose
30% stemt niet overeen met een TPN.
Codering : 99.15 " Parenteral infusion of concentrated nutritional substances"
(Parenteraal infuus van geconcentreerde voedingsstoffen)
Geen code voor vasculaire toegangsweg.
2.2. Specifieke deficiënties
De meest voorkomende tekorten zijn deficiënties van vitaminen. Alle voedingstekorten worden geregistreerd
met codes van de categorieën 264-269 of 280-281.9 (anemie door tekorten).
3. Metabole aandoeningen en immuunaandoeningen
3.1. Stoornissen in het metabolisme van aminozuren. Code 270.x
Hieronder vallen bepaalde hereditaire aandoeningen waarbij metabolieten van aminozuren opgestapeld
worden in bepaalde weefsels, onder andere ter hoogte van de hersenen. Wanneer deze diagnosen niet
vroegtijdig gesteld worden en een aangepaste behandeling toegepast wordt, dan kan dit aanleiding geven
tot zware functiestoornissen, onder andere mentale retardatie.
Voorbeeld 3 15 : Fenylketonurie : code 270.1 "Phenylketonuria”
3.2. Stoornissen in het metabolisme van koolhydraten. Code 271.x
Hieronder vallen onder andere de glycogeenstapelingsziekten, vb von Gierke's disease. Code 271.0
"Glycogenosis" (Glycogenosen)
Deze subcategorie omvat ook de malabsorptiesyndromen, waarbij de intestinale opname van mono- of
disacchariden gestoord is. Bijvoorbeeld sucrose-isomaltose intolerantie code 271.3 "Intestinal di-saccharidase
deficiencies and malabsorption" (Intestinale disaccharidasedeficiënties en malabsorptie)
3.3. Stoornissen in het metabolisme van lipiden. Code 272.x
Hieronder vallen de lipidosen, of vetstapelingsziekten, bijvoorbeeld : Gaucher's disease code 272.7 "Lipidoses"
(Lipidosen)
Ook de afwijkingen in het lipiden en cholesterolmetabolisme, die aanleiding geven tot een vroegtijdig en
versneld atheroscleroseproces vallen onder deze categorie.
Bijvoorbeeld : familiale hypercholesterolemie code 272.0 "Pure hypercholesterolemia" (Zuivere hypercholesterolemie)
Naast de verworven progressieve lipodystrofie, wordt ook de lokale lipodystrofie die ontstaat ter hoogte
van de injectieplaats van insuline in deze categorie gecodeerd : code 272.6. Aan deze laatste wordt een
E-code toegevoegd.
3.4. Stoornissen in het metabolisme van plasmaproteïnen. Code 273.x
Deze kunnen apart voorkomen of geassocieerd aan maligne aandoeningen.
Bijvoorbeeld : de monoclonale gammopathie : code 273.1 "Monoclonal paraproteïnemia" (Mono
clonale paraproteïnemie)
Alfa-1-antitrypsinedeficiëntie kan longemfyseem en COPD veroorzaken. Ze wordt gecodeerd met de
code 273.4 "Alpha-1-antitrypsin deficiency" (Alfa-1-antitrypsinedeficiëntie)
Handboek ICD-9-CM Codering
2011/2012 officiële versie
96