Codeerhandboek ICD-9-CM 2011 / 2012 - Ministerie van Sociale ...

4.3. Fracturen van de ledematen [810–828]
Codereeksen 810 tot 819 (bovenste lidmaat & schoudergordel) en 820 tot 828 (onderste lidmaat) laten
toe breuken ter hoogte van de ledematen te coderen. Het vierde cijfer duidt onder meer aan of de
fractuur open of gesloten is. Het vijfde cijfer geeft in detail weer welk deel van het bot getroffen is.
Combinatiecodes bestaan voor frequent voorkomende, gecombineerde fracturen zoals onder andere:
813.xx “Fracture of radius and ulna” (Fractuur van radius en ulna)
823.xx “Fracture of tibia and fibula” (Fractuur van tibia en fibula)
Multipele breuken van hetzelfde bot (unilateraal of bilateraal) worden binnen dezelfde categorie apart
gecodeerd.
Voorbeeld 17a 11:
Een open breuk van de femurschacht, samen met een gesloten supracondylaire fractuur van hetzelfde
dijbeen, wordt met twee codes uit reeks 821 “Fracture of other and unspecified parts of femur” (Fractuur
van andere en niet-gespecificeerde delen van de femur) gecodeerd:
1. 821.11 “Femur, shaft or unspecified part, open, shaft” (Fractuur van schacht van femur, open)
2. 821.23 “Supracondylar fracture of femur, lower end, closed” (Supracondylaire femurfractuur,
distaal uiteinde, gesloten)
ICD-9-CM maakt geen onderscheid tussen unilaterale en bilaterale breuken van hetzelfde bot. In geval
van een identieke chirurgische ingreep bij een bilaterale breuk, wordt de procedurecode met indicator
van aantal ‘2’ meegegeven (cf. bijlage 2 « Codering van ingrepen en procedures »).
4.4. Pathologische fracturen [733.1]
Pathologische fracturen, ook wel insufficiëntiefracturen genoemd, zijn breuken die spontaan optreden
ten gevolge van osteoporose of van nieuwvormingen, of het gevolg zijn van een mineur trauma dat bij
een gezond individu geen aanleiding zou geven tot een breuk. Bij majeur trauma ter hoogte van een
pathologisch ‘verzwakt’ bot is het onderscheid echter moeilijk te maken tussen een traumatische
fractuur enerzijds en een pathologische anderzijds. Voor eenzelfde breuk kan immers slechts één van
beiden gecodeerd worden. De mening van de clinicus is hier doorslaggevend.
Subcategorie 733.1 “Pathologic fracture” (Pathologische fractuur) is van toepassing zolang de patiënt
een actieve behandeling krijgt voor de breuk, d.i. een heelkundige behandeling, een spoedconsultatie of
een oppuntstelling door een tweede (andere) geneesheer.
Pathologische fracturen komen in hoofdstuk 13 « Aandoeningen van musculoskeletaal systeem en
bindweefsel » in detail aan bod.
4.5. Indeukingsfracturen
Dit type fracturen kan zowel het gevolg zijn van een ziekte van het beenderstelsel (categorie 733 “Other
disorders of bone and cartilage” (Andere aandoeningen van been en kraakbeen)), als van een trauma
(categorieën 800 e.v.). In functie van de exacte oorzaak wordt de juiste code toegepast (cf. § 4.4).
Voorbeeld 17a 12:
Een oudere vrouw wordt na een val in het ziekenhuis behandeld voor een indeukingsfractuur t.h.v. de
10 de borstwervel. De arts schrijft deze fractuur zonder twijfel toe aan de reeds ver gevorderde
osteoporose bij deze patiënte.
Men codeert het volgende:
1. 733.13 “Pathologic fracture of vertebrae” (Pathologische fractuur van wervels)
2. 733.00 “Osteoporosis, unspecified” (Niet-gespecificeerde osteoporose)
3. E888.9 “Unspecified fall” (Niet-gespecificeerde val)
Voorbeeld 17a 13:
Dezelfde patiënte uit voorbeeld 17a 12 wordt na een zestal weken voor revalidatie getransfereerd naar
een Sp-dienst. De codering ziet er nu als volgt uit:
1. V57.1 / V57.89 “Care involving use of rehabilitation procedures, other physical therapy / other”
(Zorg waarbij revalidatie plaatsvindt, andere vormen van fysische therapie / ander)
2. 733.00 “Osteoporosis, unspecified” (Niet-gespecificeerde osteoporose)
Tijdens de opname voor revalidatie wordt de osteoporotische indeukingsfractuur immers met de term
“osteoporose” gecodeerd.
Handboek ICD-9-CM Codering
2011/2012 officiële versie
363