Codeerhandboek ICD-9-CM 2011 / 2012 - Ministerie van Sociale ...

De vaak gebruikte onderverdeling in graden 1 tot 5 volgens Savary-Miller of in graden A tot D volgens
de classificatie van Los Angeles (cf. tabel 9 1) heeft geen enkel belang in ICD-9-CM.
Tabel 9 1: Klinische indeling van oesofagitis
Handboek ICD-9-CM Codering
2011/2012 officiële versie
Savary-Miller Los Angeles
Graad 1: geïsoleerde erosie Graad A: mucosal break ≤ 5 mm in length
Graad 2: samenvloeiende erosies Graad B: mucosal break > 5 mm
Graad 3: samenvloeiende en cirkelvormige
erosies over de hele slokdarmomtrek
Graad 4: chronische complicaties van minder dan
3 % van de slokdarmontstekingen: peptische
vernauwing of slokdarmulcus
Graad 5: endobrachyoesofagus
Graad C: mucosal break continuous between
> 2 mucosal folds
Graad D: mucosal break ≥ 75 % of
esophageal circumference
De beschreven letsels komen meestal voor in het onderste deel van de slokdarm; oesofagitis graad 3
en 4 is zeldzamer en wordt bevorderd door gevorderde leeftijd, ondervoeding, alcoholisme, nietsteroïdale
ontstekingsremmers (NSAID’s), motorische stoornissen van de slokdarm, enz …
Bij niet-gespecificeerde oesofagitis geldt code 530.10 “Esophagitis, unspecified” (Oesofagitis, nietgespecificeerd).
De aard van de aandoening (acuut, eosinofiel, …) moet immers vermeld zijn in het
patiëntendossier; deze mag niet verondersteld worden.
Andere slokdarmontstekingen worden onder de infectieziekten (hoofdstuk 1) ondergebracht, zoals:
112.84 “Candidal esophagitis” (Candida oesofagitis)
017.8x “Tuberculosis of esophagus” (Tuberculose van oesofagus)
De endobrachyoesofagus of Barrett-oesofagus – diagnosecode 530.85 “Barrett's esophagus”
(Barrett-oesofagus) – is een muceuze metaplasie die al dan niet tot hoog in de slokdarm kan opstijgen.
De evolutieve risico's zijn slokdarmulcus en slokdarmkanker. Jammer genoeg zijn vele
endobrachyoesofagussen asymptomatisch en worden dus niet opgespoord.
Wanneer er sprake is van Barrett-oesofagitis codeert men evenzeer 530.85.
Oesofagitis, Barrett-oesofagus en slokdarmulcera kunnen gelijktijdig in de registratie voorkomen voor
zover ze op verschillende niveaus van de slokdarm optreden.
Een slokdarmbloeding kan op vijf manieren weergegeven worden:
530.21 “Ulcer of esophagus with bleeding” (Slokdarmulcus, met bloeding)
530.82 “Esophageal hemorrhage” (Slokdarmbloeding)
530.7 “Gastroesophageal laceration-hemorrhage syndrome” (Gastro-oesofageaal laceratiebloedingssyndroom)
456.0 “Esophageal varices with bleeding” (Slokdarmvarices met bloeding)
456.20 “Esophageal varices in diseases classified elsewhere, with bleeding”
(Slokdarmvarices bij elders geclassificeerde aandoeningen, met bloeding)
Slokdarmvarices zijn doorgaans secundair aan portale hypertensie en/of levercirrose.
Opgelet: de codes van subcategorie 456.2 “Esophageal varices in diseases classified elsewhere”
(Slokdarmvarices bij elders geclassificeerde aandoeningen – secundaire slokdarmvarices) zijn
manifestatie-codes en mogen dus niet als hoofddiagnose worden gebruikt.
Andere patiënten vertonen ‘primaire’ varices, dit is een afwijking in de ontwikkeling. In dit geval zijn
diagnosecodes 456.0 “Esophageal varices with bleeding” (Slokdarmvarices met bloeding) of 456.1
“Esophageal varices without mention of bleeding” (Slokdarmvarices zonder vermelding van bloeding)
van toepassing.
De behandeling van slokdarmvarices bestaat er in:
een scleroserend agens via endoscopische weg in te spuiten:
42.33 “Endoscopic excision or destruction of lesion or tissue of esophagus” (Excisie of
destructie van letsel of weefsel van de slokdarm via endoscopische toegangsweg)
246