Codeerhandboek ICD-9-CM 2011 / 2012 - Ministerie van Sociale ...

7.2. Specifieke situaties
7.2.1. 7.2.1. Hypoxie uitsluitend tijdens slaap of fysieke inspanning
Er bestaan klinische situaties waarbij de hypoxie alleen ontstaat in specifieke omstandigheden (bijvoorbeeld
fysieke inspanning of slaap) en een aangepaste behandeling is vereist (zuurstoftherapie 's nachts
– cPAP). In die omstandigheden kunnen de bloedgassen overdag normaal zijn, maar sommige patiënten
kunnen desondanks op lange termijn ernstige secundaire complicaties vertonen, zoals arteriële
pulmonale hypertensie, polyglobulie en rechter hartinsufficiëntie.
Mits de patiënt aan de voorwaarden van het RIZIV voldoet voor de terugbetaling van een zuurstoftherapie
op lange termijn thuis, mag men de code 518.83 “Chronic respiratory failure” (Chronisch respiratoir
falen) gebruiken.
Men moet er zich van bewust zijn dat een diagnose van chronische respiratoire insufficiëntie enkel kan
gesteld worden door de behandelende arts en niet louter op het voorkomen van afwijkende gaswaarden
in het labo. In het bijzonder bij slaapapnoe kan men zware hypoxie observeren tijdens de slaap. Deze
hypoxie is gerelateerd met de apnoe en wordt gecorrigeerd met cPAP. Deze situatie voldoet niet aan de
criteria van chronische respiratoire insufficiëntie. Om code 518.83 te gebruiken in nevendiagnose moet
er natuurlijk voldaan worden aan de definitie van nevendiagnose.
7.2.2. ARDS
Code 518.5: “Pulmonary insufficiency following trauma and surgery” (Postoperatieve en posttraumatische
respiratoire insufficiëntie)
Hoewel de titel van de code alleen doet denken aan een postoperatieve of een posttraumatische etiologie,
dienen alle ARDS - dus van om het even welke etiologie- onder deze code te worden vermeld.
Hier gaat het om een bijzonder geval van acute respiratoire insufficiëntie dat voorkomt bij voorheen gezonde
longen als complicatie bij een chirurgische ingreep, een trauma, maar ook bij shock, transfusies,
cerebrovasculaire accidenten en heel wat andere etiologieën. Deze klinische situatie wordt doorgaans
ARDS genoemd (Acute Respiratory Distress Syndrome). Ze stemt overeen met een specifiek fysiopathologisch
beeld van alveolair oedeem door gestoorde permeabiliteit (dwz een letsel van de alveolocapillaire
membraan zonder de hemodynamische wijzigingen die leiden tot het klassieke acute longoedeem).
Het gaat om een dramatisch klinisch beeld met zeer ernstige hypoxie en een hoge sterftegraad.
Deze klinische situatie vereist steeds een invasieve mechanische ventilatie. De urgentieartsen gebruiken
precieze klinische criteria om het syndroom te definiëren:
- PaO2 / FiO2 < 200
- bilaterale infiltratie van de longen op RX-thorax
- pulmonale arteriële druk < 18 mmHg (via Swan Ganz sonde)
Courante synoniemen die artsen gebruiken zijn “witte longen”, “shocklongen”, “posttransfusionele longen”
...
7.2.3. Code 518.82
“Other pulmonary insufficiency, not elsewhere classified” (Andere respiratoire insufficiëntie, niet elders
geclassificeerd) wijst op klinische situaties die niet duidelijk werden gedefinieerd en die gepaard gaan
met ademhalingsproblemen. In tegenstelling tot codes 518.81, 518.84 en 518.83 leiden ze niet tot een
even ernstige verstoring van de gasuitwisselingen. Deze code is weinig precies en zou zoveel mogelijk
moeten worden vermeden. Hij zou eventueel kunnen worden gebruikt in situaties waarin de clinicus de
nadruk legt op een klinisch significante anomalie van de bloedgassen, zonder dat ze voldoen aan de
hierboven genoemde criteria voor het gebruik van codes 518.81, 518.83 en 518.84.
7.2.4. Asphyxie
De code 799.0 “Asphyxia” (Asphyxie) wordt in ICD-9-CM 2009 onderverdeeld in :
- 799.01 “Asphyxia” (Asphyxie)
- 799.02 “Hypoxemia” (Hypoxemie)
Bovendien verwijzen de exclusienota’s voor de hypercapnie naar de code 786.09 “Dyspnea and respiratory
abnormalities – other” (Dyspnoe en respiratoire abnormaliteiten, andere).
Handboek ICD-9-CM Codering
2011/2012 officiële versie
237