Codeerhandboek ICD-9-CM 2011 / 2012 - Ministerie van Sociale ...

1.5.3. Aandachtspunten
Bij de behandeling van zowel geleidings- als hartritmestoornissen d.m.v. een elektrisch apparaat (bijv.
pacemaker of AICD) wordt de onderliggende aandoening niet meer gecodeerd, maar wel de
aanwezigheid van het toestel: V45.0x “Cardiac device in situ” (Cardiaal hulpmiddel in situ).
Voortbestaande of nieuw optredende ritmestoornissen moeten uiteraard wel genoteerd worden indien
relevant voor het verblijf.
Voorbeeld 7 25:
Een patiënt bij wie twee jaar geleden een pacemaker geplaatst werd omwille van een totaal AV-blok,
wordt vandaag opgenomen omwille van therapieresistente voorkamerfibrillatie. De patiënt staat onder
gecontroleerde anticotherapie.
Medische registratie geeft:
1. 427.31 “Atrial fibrillation” (Voorkamerfibrillatie)
2. V45.01 “Cardiac device in situ, cardiac pacemaker” (Cardiale pacemaker in situ)
3. V58.61 “Long-term (current) use of anticoagulants” (Langdurig (huidig) gebruik van
anticoagulantia)
De pacemaker is ter plaatse ter behandeling van de AV-blok. De AV-blok mag bijgevolg niet gecodeerd
worden. De nieuw opgetreden voorkamerfibrillatie staat hier los van, en is tevens de reden van opname.
Indien de nieuw vastgestelde ritmestoornissen het gevolg zijn van een ontregelde pacemaker, dan
moeten deze uiteraard aanzien worden als een complicatie van het cardiaal hulpmiddel.
Voorbeeld 7 26:
Een 31-jarige man die twee jaar geleden behandeld werd d.m.v. een pacemaker omwille van
symptomatische bradycardie, wordt nu gezien met scherpe substernale thoracale pijn ten gevolge van
ventriculaire tachycardie. De cardioloog relateert deze VT aan de pacemaker en stuurt de programmatie
van het toestel bij.
1. 996.01 “Mechanical complication of cardiac device, implant, and graft, due to cardiac
pacemaker (electrode)” (Mechanische complicatie ten gevolge van cardiale
pacemaker (elektrode))
2. 427.1 “Paroxysmal ventricular tachycardia” (Paroxysmale ventriculaire tachycardie)
Specifieke procedures bij ritme- en geleidingsstoornissen worden uiteengezet in § 5.4.
1.6. Hartstilstand [427.5]
Hartstilstand is een heel bijzondere vorm van ritmestoornis, en wordt daarom apart besproken.
Als hoofddiagnose mag code 427.5 “Cardiac arrest” (Hartstilstand) enkel gebruikt worden wanneer de
patiënt in het ziekenhuis wordt opgenomen in een toestand van hartstilstand waarbij hij niet kan worden
gereanimeerd, of waarbij hij kortstondig gereanimeerd wordt maar overlijdt vooraleer de onderliggende
oorzaak kan worden bepaald.
Voorbeeld 7 27:
Een 70-jarige man valt plots van zijn stoel op de grond. Zijn vrouw belt de hulpdiensten en de MUG-arts
stelt de diagnose van hartstilstand.
De oudere man wordt naar het ziekenhuis overgebracht, maar reanimatie mag niet baten en de man
overlijdt enige tijd later. De man was gekend met ischemische cardiopathie, maar deze wordt door de
cardioloog niet weerhouden als oorzaak van de hartstilstand.
Derhalve kan de onderliggende oorzaak voor het cardiaal arrest klinisch niet worden bepaald.
1. 427.5 “Cardiac arrest” (Hartstilstand)
2. 414.8 “Other specified forms of chronic ischemic heart disease” (Andere gespecificeerde
vormen van chronische ischemische hartaandoeningen)
3. 99.60 “Cardiopulmonary resuscitation, not otherwise specified” (CPR niet-gespecificeerd)
De doodsoorzaak in MZG is 427.5 bij gebrek aan inzicht in het onderliggend lijden.
Een autopsie met correcte terugkoppeling naar het patiëntendossier zouden zowel de hoofddiagnose
als de doodsoorzaak kunnen beïnvloeden.
Handboek ICD-9-CM Codering
2011/2012 officiële versie
178